Estland, Letland, Litouwen: een ambitieus plan voor de zomervakantie van 2019!
De Baltische Staten, die allang geen Baltische staten meer zijn maar drie heel verschillende landen met elk een heel eigen identiteit, blijven echter door hun verleden en hun geschiedenis met elkaar verbonden. Een goede reden dus om niet één land eruit te pikken, maar meteen een reis te plannen naar alle drie.
Veel opzoekwerk, veel leeswerk, veel planning en eindelijk vertrokken op een natte juli-vrijdag, richting Jaunjelgavas in Letland.
Wegenwerken en files in Duitsland, dus de gladde, nieuwe, goed onderhouden snelwegen in Polen zijn een openbaring. De grensovergang Polen - Litouwen doet nog erg Oost-Europees aan maar de controle stelt niets meer voor. Wel de klok verzetten want het is hier (en ook in Estland en Letland) een uur later dan in België. De rit dwars door Litouwen naar Letland geeft al een goed beeld van hoe groen en landelijk deze noordelijke regio van Europa is: waar het ene bos eindigt, begint het volgende al. Alleen is een Litouwse snelweg, al noemt die de E67, niet altijd wat hier onder dat begrip verstaan wordt: een rijvak op en een rijvak af, stoplichten, zebrapaden en 30 km/h in de dorpskern en het wordt al snel duidelijk dat de grens met Letland nog veraf is.
Maar eindelijk, langs uitgestrekte akkers met rijen goudgele hooirollen en ontelbare elektriciteitspalen met ooievaars op hun nest, is Litouwen, bijna ongemerkt, overgegaan in Letland en komt Jaunjelgavas dichterbij.
Gelegen aan de rivier de Daugava en aan de rand van een natuurpark met als echte verrassing, 40 km onverharde gravelwegen (als dat maar goed komt!): dit kleine dorp is de eerste vakantiestop en meteen het uitgangspunt voor de ontdekking van Letland.
JAUNJELGAVAS
Een prachtig art-nouveaugebouw, houten huisjes in geel, blauw, groen en roze, een lutherse kerk, een katholieke en een orthodoxe kerk met een schitterende, blauwe, ajuinvormige koepel, schoongeveegde stoepen, onkruidvrije straatgoten en tuintjes met een overdaad aan zomerbloemen: dit Letse dorpje is zeker een onverwachte meevaller.
En al is het vakantiehuisje enkel te bereiken via een steile, onverharde veldweg, eenmaal boven geraakt is er de rust en de stilte van de bosrijke omgeving. Ruim en knus en gezellig met een jaren 60-inrichting, is dit een prettige plek om na elke dagtocht naar terug te keren.
Reactie plaatsen
Reacties