Nationaal Park Hoge Kempen: de duinengordel, een parel van een wandeling.

Gepubliceerd op 5 april 2024 om 11:44

Vipbezoek uit Nieuw-Zeeland en dan willen we toch ook eens stoefen met wat ons eigenste kleine landje aan moois te bieden heeft. En waar kan dat beter dan in het Nationale Park Hoge Kempen? Het eerste (maar sinds 2023 niet het enige) nationale park in België is net zo verbonden met Limburg als de vlaaien en de perenstroop. In de aanbieding: een uitgestrekt natuurgebied met 12.742 ha aan bos, heide, duinen en vennen. Een netwerk aan wandelpaden, in totaal goed voor 440 km, keuze tussen groene, blauwe, rode of gele wandellussen, van kort naar lang, van minder dan 5 km tot 17 km met afwisselende en vooral erg verschillende landschappen. Vorig jaar ontdekten we Donderslag tijdens 2 korte wandelingen (lees hier de blog). Vandaag kiezen we unaniem voor de Oudsberg in het Duinengordelgebied, één van de highlights van het Nationaal Park Hoge Kempen.   

  

De parking van de gemeentelijke begraafplaats aan de Oude Kerkstraat in Oudsbergen is een prima plek om onze auto te zetten, bijna met onze neus in de bossen en voorzien van keurige toiletten. Altijd handig om te beginnen met een toiletbezoek, dat voorkomt straks een duik in de struiken.

Begin april en fris en grijs en bewolkt met af en toe een streepje blauwe lucht en een mager zonnetje. 3 generaties op stap - verdeeld over 4 wandeldames - op alle mogelijke situaties voorzien (van regenponcho tot overlevingsdeken) en genoeg eten en drinken mee om ook de hongerige eekhoorns en konijntjes te spijzen.

Daar gaan we, richting de Ophovenderheide, langs een tafereel in laagjes opgebouwd met gras en heidestruiken en jonge pas aangeplante naaldboompjes en hoge dennen. Tussen de nog kale loofbomen, een waterplas. Dat verklaart de drassige grond en modderige paadjes. In die vochtige omgeving ontdekken we berkenbomen waarvan de stam decoratief getooid is met een paddenstoelenladder.

Vreemd gevormde takken en stronken langs de paden geven het bosje iets mysterieus. Zijn ze een veilige schuilplaats voor kevertjes en duizendpoten of zijn het vermomde bosgeesten? Ze dienen wel prima als zitplek voor een tasje warme koffie en een snack.  

 

Nog meer poeltjes en de eerste voorzichtige lentebloemen: een dappere paardenbloem, een onzeker vergeet-mij-nietje en een trotse paarse judaspenning. We stappen door lange rechte dreven en genieten van de eerste wazig groene blaadjes aan de takken. Een verdwaalde kijkhut met wankel trapje wordt getest maar niet echt veilig bevonden. Een gemiste kans om vogels of wilde dieren te spotten. Trouwens, het bos is uitzonderlijk stil vandaag en andere wandelaars komen we amper tegen.  

 

En onverwachts maakt het bos plaats voor een idyllisch gelegen ven in een rand van licht- en donkergroen: het Turfven, compleet met een zeldzame wilde gans en een rustbankje. De vennen die je tegenkomt in Ophovenderheide zijn allemaal regenwatervennen, ontstaan doordat de zandondergrond is weggewaaid en de achtergebleven putten gevuld werden met regenwater. De naam Turfven komt vermoedelijk van de oude ontginning van turf als brandstof.  

 

Hoog boven ons reiken de stammen tot aan de blauw met witte lucht, verderop wisselen kale akkers en grasweiden elkaar af. Een stukje asfalt, daarna terug bos en heide en lanen en dreven en van alles wat om te stranden, letterlijk, in het zand aan de voet van de hoogste en grootste landduin van Vlaanderen: de Oudsberg.

Geploeter door geel Noordzeezand (ooit kwam de zee tot in de Kempen) en een ferm klimmetje van 85 meter, dat halen we wel. De beloning is er naar: het wondere uitzicht op een wereld van knoestige boomwortels en fijne sparren, verspreid over een gordel van zandduinen. Het complete gebied is sinds 1998 erkend als Vlaams Natuurreservaat en is kandidaat voor de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

 

Via een omweggetje komen we nog in het Joekelbos terecht, het grootste speelbos van België en een fantastisch speelterrein voor groot en klein! Vandaag vooral in die volgorde! Een klimberg en een klimparcours, hangmatten en schuilhutten, een waterplek en een picknickplek ... Na al die stapkilometers is dit een welkome ontspanning!

 

Een puur natuur wandeling in een boeiende streek, een gemakkelijke en goed aangeduide route met steeds wisselende uitzichten … we nemen de mooie herinneringen mee naar huis!

 

PRAKTISCHE INFO

Afstand: 17 km

Parking: Gemeentelijke begraafplaats – Oudsbergen (adres: Oude Kerkstraat 72 - 3660 Oudsbergen – toiletten aanwezig)


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.