WHAKAREWAREWA - Een unieke manier van leven
De eigenlijke, niet uit te spreken naam van dit merkwaardige dorp is Te Whakarewarewatangaoteopetauaawahiao. Wordt, begrijpelijk, afgekort. En waarom merkwaardig? Dit dorp, op de weg van Rotorua naar Taupo, in het midden van Noordereiland op wat het 'Central Plateau' noemt, ligt in een geothermisch gebied met (nog steeds) vulkanische activiteit.
Dit Rotorua Thermal Field is verantwoordelijk voor de vieze zwavelgeur, de blubberende modderpoelen en de kokende waterplassen die hier voor een meer dan aparte ervaring zorgen.
500 heetwaterbronnen, 65 geisers, kleurrijk gesteente en scheuren en gaten in de grond waar voortdurend stoom uit komt: resultaat van een aardkorst die, op sommige plaatsen in en rond Rotorua, maar 5 km dik (of dun) is. En toch wonen hier al Maori sinds 1325 en toeristen werden al vanaf het begin van de 19e eeuw rondgeleid door gidsen die uitleg gaven over de Maori cultuur en de manier van leven in deze unieke omgeving.
Ondanks de uitbarsting van de vulkaan Mount Tarawera in 1886, die het nabijgelegen dorp verwoestte, zijn er vandaag, 2 eeuwen na het begin van de rondleidingen, nog altijd Maori families, die dagelijks in Whakarewarewa leven en toeristen gidsen.
De rondleiding start aan de Memorial Archway, opgericht na WO II ter nagedachtenis van de gesneuvelden. Nog steeds wordt hier elk jaar een herdenkingsplechtigheid gehouden. De inkomboog leidt meteen naar de brug over het 'Te Puarenga' riviertje. De hoge concentratie aan zwavel in het water zorgt voor drijvende gele bloesems. Voor de brug er was, werden bezoekers en toeristen over het water gedragen in ruil voor een penny (waarde ongeveer 1 dollarcent). Na de bouw van de brug in 1885, werden de penny's vanaf de brug in het water gegooid en opgevist door de dorpskinderen. Wordt nog steeds als traditie in stand gehouden!
De eerste huizen in het dorp werden direct boven op het geothermisch terrein gebouwd: de hete stoom, die uit de scheuren en gaten van de aarde kwam, diende als verwarming en om te koken, de warmwaterbronnen als bad- en wasplaats. Deze manier van leven wordt door de Maori families in dit dorp onveranderd voortgezet: de hangi (stoofschotel klaargemaakt op hete stenen onder de grond) smaakt alleszins verrukkelijk!
Spectaculair is zeker de Pohutu geiser, aan de rand van het dorp en een van de 3 meest actieve geisers in Nieuw-Zeeland. Elk uur kunnen toeristen hier getuige zijn van heet water en stoom dat zo'n 40 m hoog de lucht in spuit.
Heetwaterbronnen hebben hier fantasievolle namen als The Champagne Pool en Grumpy Old Man, de ene om de bubbels die opborrelen uit de grond, de andere omwille van het 120 graden hete water dat letterlijk uit de grond springt. Er zijn poeltjes die vroeger gebruikt werden om linnen te steriliseren en andere om reuma en artritis te behandelen (omwille van de mineralen in het water en de modder).
Een kleine katholieke kerk, een anglicaanse kerk, een marae (ontmoetingshuis) met werkelijk prachtig houtsnijwerk, traditionele huizen, souvenirwinkeltjes, het Whaka café met, behalve de hangi, ook andere in geothermale stoom gekookte gerechten en natuurlijk het optreden van de lokale zang- en dansgroep, die niet alleen de vurige haka of oorlogsdans brengt maar ook hele melodieuze Maori liederen.
Met dank aan de gids die naast veel informatie, ook grappige anekdotes over het dorp en zijn bewoners vertelt, waardoor de rondleiding een prettige belevenis wordt.
Vanuit het dorp vertrekken nog een viertal natuurwandelingen (zonder gids), die een goed beeld geven van de unieke fauna en flora van dit geothermisch landschap met o.a. de Manuka tree (van de honing, jawel) en boomvarens.
Nog meer heetwatermeren, modderpoelen, een groen meer (magnifieke kleur van het water) en een zwart meer ... en veel foto's om deze wonderlijke dag niet te vergeten!
Reactie plaatsen
Reacties