MOUNT TARANAKI - De mooiste berg ter wereld
Vroeg, erg vroeg op weg - Wellington slaapt nog. Maar het is dan ook een lang eind terug naar het noorden - zeker als er nog een zijuitstapje naar New Plymouth ingelast wordt. Nu we in de buurt zijn (en wat is een omweggetje van 100 km) wil Ann-Sophie graag hun eerste echte woonplaats in Nieuw-Zeeland tonen en ik wil graag zien waar hun Nieuw-Zeelandse leven gestart is.
De afstand Wellington - New Plymouth van bijna 350 km gaat langs zo'n mooi deel van Nieuw-Zeeland dat die extra kilometers het echt wel waard zijn. Het is genietend rijden langs heuvelachtige weilanden, langs moerassen en bossen en langs de kleine dorpjes van de Kapiti Coast waarvan je slechts de duinen ziet want er zijn maar een paar zijstraatjes die toegang geven tot het strand.
Bij de uitlopers van het Egmont National Park is het uitkijken naar de mooiste berg ter wereld Mount Taranaki en natuurlijk wordt er gestopt voor dé perfecte foto. Vaak gebruikt in films om de rol te spelen van 'Mount Fuji' is 'Mount Taranaki' ook gekend om het romantische Maori verhaal dat er hangt rond het ontstaan van deze 2.518 m hoge vulkaan: eeuwen geleden leefde Taranaki samen met de andere vulkanen (Tongariro, Ruapehu en Ngauruhoe) op het 'Central Plateau' tot hij Pihanga verleidde die aan Tongariro behoorde. Er volgde een hevige strijd die Taranaki verloor. Hij vluchtte weg naar de andere kant van het eiland om daar nog steeds te treuren.
NEW PLYMOUTH
Pauze in New Plymouth. Het zonnige, kleine stadje aan de Tasmanzee is trots op zijn 13 km lange zeedijk, de Coastal Walkway, waarop hier en daar een kunstwerk of een sculptuur staat (o.a. het bizarre The Wind Wand - een 45 m hoge buis van rode glasvezel met bovenaan een lamp).
Zicht op zee, zon en wind erbij, dit wordt een zalige wandeling. In het centrum is het een afwisseling van hippe kunstgaleries, leuke winkeltjes, handwerk-, vintage- en boerenmarktjes (met jawel, alweer overheerlijke koffie), straatmuziek en veel eetcafés en restaurants.
En overal steekt 'Mount Taranaki' bovenuit. Lekkere lunch op het terrasje van Cafe Green Door (adres: 17 Brougham Street - 4310 New Plymouth) met zicht op het kunstencentrum Newtopia.
Het is wel duidelijk waarom Ann-Sophie en Kenny hier graag hebben gewoond.
Het laatste stuk van 290 km naar Te Kauwhata begint als een kronkelende, heuvelachtige weg langs de kust naar Mokau met zijn zwarte stranden en bloeiende Pohutukawa bomen. Deze streek is vooral bekend van de whitebait (kleine glibbervisjes die zo in een omeletje de pan ingaan). Voorbij Awakino zijn er gigantische wegenwerken zodat het verkeer richting Hamilton niet meer door de 100 jaar oude tunnel moet die net breed genoeg is voor 1 auto. Helemaal langs de Awakino rivier, gaat de rit tot in Piopio. Mooie landschappen, mooie zichten ...
Vanaf Te Kuiti (van de mooie marae, die we na lang zoeken, toch niet gevonden hebben) zitten we op gekend terrein, nog een laatste spurt en dan eindelijk terug thuis, met een extra koffertje aan souvenirs en goeie herinneringen.
Reactie plaatsen
Reacties