Wakker geworden van het tikkend geluid van regendruppels op het verandadak van het buurthuis. Een blik door het raam bevestigt: het regen en de lucht is één groot grijs vlak. Dat belooft niet veel goeds voor vandaag. Gelukkig staat er een korte etappe op het programma. De afstand van Arcade tot Pontevedra bedraagt slechts 13 km en de ervaring van een regendag op de Camino wil je toch niet missen. Dag 6 van onze Camino Portugués wordt een wandeldag die begint met zachte oktoberregen aan de middeleeuwse brug van Arcade.
Veel groen, een alternatieve route en regen
Achter elkaar, 9 regenjasjes op een rij … de Ponte Sampaio (zie blog dag 5) is net breed genoeg voor een auto, een smalle auto. Met voetgangers extra erbij wordt het wel erg krap. Antieke bruggen zijn nu eenmaal niet gebouwd voor onze hedendaagse vervoersmiddelen. Het verkeer hanteert hier trouwens niet-te-begrijpen regels want geen enkele auto komt vast te zitten op de brug met 2 rijrichtingen. Met een laatste blik op de Río Verdugo en de werkloze vissersbootjes laten we Arcade achter ons.
Aan de overkant van de rivier stuurt de gele caminopijl ons langs een smal en steil doorgangetje omhoog tussen de huizen van Ponte Sampaio door. Langs een oude espigueiro/graanschuur of hórreo (zoals ze in Spanje noemen) en het Cruceiro da Ballota, langs een bloemenhuis om de hoek (te schattig dus stiekem een foto genomen) en druivenstruiken op de helling, langs een wirwar van straatjes die soms zo smal zijn dat het een raadsel is hoe auto’s er in en weer uit geraken.
Huizen maken plaats voor groene heuvels en asfaltweg wordt bosweg. Het is zalig wandelen tussen struiken en bomen in dit kleine stukje natuur met als extraatje, de eerste herfstkleuren die overal verschijnen.
De weg daalt naar de Río Ulló en gaat dan langzaam omhoog naar de oude pelgrimsroute Verea Vella da Canicouva. Het antieke pad met grote, onregelmatige keien lijkt hier al sinds de middeleeuwen te liggen – wat waarschijnlijk ook zo is. Diep uitgesleten getuigt het van alle voeten die ooit langs wandelden, van alle karren die er ooit overreden. Stapelmuurtjes met mos bedekt, glinsterende regendruppels aan kale takjes, weiden en akkers en wijngaarden, en typisch voor de Camino, gedenktekens vol schelpen en lintjes en stenen pelgrimskruisen of cruceiros, zoals dat van Cacheiro. Vanaf dat punt heb je een fantastisch zicht op de dorpjes, verstrooid over de golvende heuvels in de verte.
Het Spaanse platteland blijft ons verrassen. Authentiek en traditioneel en verbazend mooi!
Een fontein, een ouderwetse wasplaats, een slaperig gehucht, stille en koele bospaden en via een sluipweggetje naar Casa Fermín, voor de dagelijkse koffie/bananenpauze, met cakeje en caminostempel. Een momentje rust en daarna terug op pad om even later voorbij de ontroerend eenvoudige Capela Santa Marta te komen, gebouwd in 1617. Ruwe steen, zonder versiering, 3 Mariabeeldjes en een vaasje bloemen maar je wordt er stil van. Aanschuiven voor een stempel en dan verder, richting Pontevedra dat niet meer zo veraf is.
Een dubbele caminowegwijzer zorgt voor wat verwarring. Welke kant gaan we op? De snelste, rechtdoor langs een drukke asfaltbaan of de alternatieve, 'door het groen'-route van de Camino Complementário? De keuze is snel gemaakt, wij gaan naar links, lekker vlak en rustig, de natuur in, zonder het geluid van auto’s of vrachtwagens. We zoeken onze weg langs de modderige paadjes aan de oevers van de Río Tomeza, gaan over een oud bruggetje, onder een viaduct, onder de spoorwegbrug, en blijven het water volgen tot we de Camino Central kruisen vlakbij het station en het centrum van Pontevedra.
Ons eindpunt ligt nog 500 m rechtdoor: Hotel Avenida aan de Avenida Eduardo Pondal, waar de bagage tegelijk met ons aankomt. Inchecken, douchen en dan kijken wat Pontevedra te bieden heeft. En oh ja, de voormiddagregen heeft ons niet gevolgd tot in Pontevedra. Het is droog, grijs en fris.
Van kleine nederzetting naar provinciehoofdstad
Eerst een lunchplekje zoeken en dat kan vlak bij het hotel, keuze genoeg aan kleine en gezellige cafetaria’s en dan gaat het richting het autovrije, historische centrum van de stad. Deze namiddag zijn we geen pelgrim maar toerist.
Pontevedra wat, vertaald uit het latijn, “oude brug” betekent, ligt in de Rías Baixas, een gebied aan de zuidkust van Galicië dat gevormd wordt door inhammen, kleine eilandjes en groene heuvels. De zee en de visvangst zijn belangrijk voor de streek en de ligging van Pontevedra aan de monding van de Río Lérez, in de schitterende Ría of baai van Pontevedra, maakt de hoofdstad van de gelijknamige provincie erg aantrekkelijk voor toeristen.
Een binnenstad met gotische, romaanse en barokke gebouwen, leuke pleintjes, de populaire Camino Portugués die door de stad loopt, dat alles zorgt voor een levendige en kleurrijke sfeer in een kader van cultuur en traditie.
Het antieke Pontevedra werd gesticht door de Romeinen en lag aan de Via Romana XIX. Van een kleine nederzetting groeide de plaats uit tot één van de belangrijkste steden van Galicië, tot de 16e eeuw. De Spaans-Portugese oorlogen en de pestepidemieën waren het begin van het verval van Pontevedra dat op een bepaald moment in de 19e eeuw slechts een klein en onbelangrijk stadje was.
Dat veranderde vanaf 1833: Pontevedra werd de hoofdstad van de provincie Pontevedra en bloeide weer helemaal op. Vanaf de 20e eeuw werd de stad heringericht, de historische gebouwen gerestaureerd en is Pontevedra de charmante stad geworden zoals we die nu kennen. Geplaveide straten, pleinen en fonteinen, kerken en kloosters, stadspaleizen en herenhuizen met sierlijke gevels, een oude en een nieuwe brug, onverwachte doorkijkjes en verwaarloosde hoekjes … we gaan op ontdekkingstocht.
De stad in, langs kerken en pleinen
* Iglesia de la Virgen Peregrina (Praza da Peregrina 5) is een absolute must-see in de stad. De barokke ronde kerk met het aparte schelpvormige grondplan vormt het hart van de historische binnenstad. Gebouwd in 1778 en opgedragen aan de Pelgrim Maagd, de patroonheilige van Pontevedra en van de Portugese pelgrimsroute naar Compostela.
* Convento e Igrexa de San Francisco (Praza da Estrela), de fransiscanerkerk en -klooster uit de 14e eeuw, aan een groen en bloemrijk parkje. Volgens oude verhalen gesticht door Fransiscus van Assisi toen hij op weg was naar Compostela. Vermoedelijk gebouwd op de ruïnes van een huis en kerk, toebehorend aan de Tempeliersorde. Het klooster wordt vandaag gebruikt door de sociale vereniging St. Francis, een gemeenschapskeuken die voedsel bedeelt aan mensen in nood. Van de meer dan 100 m lange kerk valt vooral het roosvenster op.
* Iglesia de San Bartolome (Calle Padre Sarmiento), de uitbundige voorgevel wijst naar de Italiaanse barok van eind 17e eeuw. Gelegen in een rustiger deel van de stad met geheimzinnige gangetjes en doodlopende straatjes waar nieuwsgierige ik per toeval langskom.
* Basílica de Santa María la Mayor (Avenida Santa María 24), het gotische symbool van de belangrijkheid van de stad in de 16e eeuw en van de macht van het gilde van kooplieden in de middeleeuwen. Terecht een nationaal monument en letterlijk, een hoogtepunt in Pontevedra: gelegen op een heuvel, moet je flink wat trappen op om er te komen maar het uitzicht is de moeite.
* Praza da Ferrería, het plein dat eigenlijk 3 pleinen in 1 is en bestaat uit de kleinere Praza da Estrela, Praza de Ourense en Praza da Peregrina. Druk en levendig, gevuld met terrasjes en historische gevels. Van daar is het maar een stapje naar de beroemde Rúa dos Soportais, met artistieke winkeltjes en cafeetjes onder een pittoreske booggalerij.
* Praza de Leña, misschien wel het bekendste en mooiste plein van Pontevedra. Heel erg Galicië met stenen kruis, booggalerij, bijzondere stadsgevels, restaurants en cafeetjes. Vergeet het zeer fotogenieke 16e-eeuwse boogje niet tussen 2 huizen aan de zijkant van het plein. Kunst en genieten zijn hier bijna synoniem.
* A Ponte do Burgo of de brug over de Río Lérez die Pontevedra z’n naam gaf. Romeins van oorsprong maar heropgebouwd in de 12e eeuw. De Ponte do Burgo was eeuwenlang de enige oversteekplaats aan de Río Lérez voor pelgrims op weg naar Compostela en ook nu nog loopt de Camino Portugués langs deze middeleeuwse brug – let op het schelpmotief op de halfronde bogen en het contrast met de moderne Ponte dos Tirantes van de 20e eeuw.
Pontevedra is behalve een prachtige stad ook een stad met veel kleur, van de paarse gevel van het Pazo de Cru y Montenegro met de gestileerde boog tot de vrolijke kleuren van de ramen van de statige herenhuizen. Met een opmerkelijke oude binnenstad is Pontevedra perfect voor een namiddagje stadsbezoek.
AVONDGEDACHTEN
Na deze stapdag bedacht ik opeens dat het stappen op zich belangrijker wordt dan de omgeving bewonderen en foto’s nemen. Tijdens andere wandelvakanties komen foto’s en omgeving op de eerste plaats. Daar diende het wandelen vooral om dingen te zien.
Nu is de tocht het doel op zich, naast de babbel en soms het zwijgen met de andere camino’s.
AVONDGEDICHT
♥ TIPS
Overnachting: Hotel Avenida - Rúa Eduardo Pondal 46 – in het centrum van Pontevedra op loopafstand van alle bezienswaardigheden en met genoeg keuze in de buurt aan restaurants.
Koffiestop: Casa Fermín – Santa Marta (Vilaboa)
Lunch: Bachata - Rúa Eduardo Pondal 40 – voor een lekkere bocadillo jamón serrano en een cappuccino (een mens is niks zonder z’n cappuccino)
Diner: Il Piccolo - Rúa da Virxe do Camiño 16 – verrukkelijke pizza’s en pastagerechten (proef zeker de Rigatoni alla Gianisa) en heerlijke dessertjes
Boodschappen: Froiz supermarkt (water – smoothies – mandarijntjes en yoghurtdrankjes)
(Met dank aan Amanda, Anita, Marijke, Jos en Anita K. voor het gebruik van hun foto’s)
Reactie plaatsen
Reacties