De Kustwandelroute | Etappe 3: van Wenduine naar Knokke.

Het gras nog vochtig van de ochtenddauw, een koppel krijsende meeuwen boven de daken van de vakantiehuisjes, het is nog vroeg en muisstil op de tentenweide … onze 3e en laatste wandeldag langs de Belgische Kust begint even somber als de lucht die zachtgrijs kleurt. Maar we houden het positief met een strak plan om de 17,5 km van Wenduine naar Knokke in sneltempo te stappen.

Ook deze ochtend staan we op de camping voor gesloten deuren en dat betekent geen douche, geen receptie, geen winkeltje en geen lekker ontbijt. Het wordt behelpen met wat de rugzak aanbiedt en dat is niet veel: water, oploskoffie, een restje ontbijtgranen, een paar energierepen, wat gedroogd fruit en enkele gevriesdroogde maaltijden. Met heimwee denken we terug aan de service, de leuke sfeer en de gezelligheid op de Kompas Camping van gisteren. Onze kampeerervaring op Camping Esmeralda: niet echt een succes! Pluspunt: weinig afleiding is snel klaar. Heel efficiënt wordt alles opgeruimd en ingepakt en weg zijn wij.

🚶 WENDUINE

Waar gisteren dag 2 eindigde in Wenduine Harendijke, begint vandaag etappe 3. Aan de kustweg tegenover de camping nemen we het wandelpad naar de brug Het Wrakhout. Het lijkt inderdaad alsof deze veilige oversteekplaats voor wandelaars en fietsers en vakantiegangers gemaakt is uit stukken hout, aangespoeld op het strand. Niets is minder waar. Eens de trap op naar de brug merk je wat een stevige constructie het bouwwerk is. Heel bijzonder en apart vormt ze de verbinding tussen de Uitkerkse Polders, de duinen en het strand.

De trap op om bovenaan verbaasd om te kijken naar het weidse zicht over de vakantieparken die een groot deel van de eeuwenoude polders hebben ingepalmd. De brug over om stil te staan op een uitkijkplatform dat ons een fantastisch duin- en strandpanorama presenteert. De trap af en we staan met beide voeten in het zachte zand aan knooppunt 46 (onderdeel van de GR 5A).

Hier geen dijk en geen hoogbouw, wel een mooie strook met helmgras begroeide duinen. Dit is 100 % genieten want uitwaaien check ✓ - onbelemmerd zeezicht check ✓ - verlaten strand check ✓ - wandelplezier check ✓.   

We gaan er vlotjes vandoor want na 2 dagen kustlopen weten we de makkelijk stappende strandstukken zo te vinden. Tot we bijna in Blankenberge zijn en onze wandeling geblokkeerd wordt door een afgesloten strand.

🚶 BLANKENBERGE

Bouwhekken, bouwmateriaal, bouwmachines … hier wordt gewerkt! Waar vroeger het Westerstaketsel stond, komt een nieuwe dam om de verzanding in de jachthaven van Blankenberge tegen te gaan.

Onze kustroute wordt een duinenroute en we zoeken voorzichtig een onze weg langs de tere roze bloemen van de kruipende zeewinde, de witte bloemetjes van duinbraam en de felle fuchsiakleurige rimpelrozen. Behoorlijk inspannend, het begint met een heuse duinbeklimming en dan gaat het omhoog en omlaag tot we het Schelpenpad vinden en knooppunt 44.

Niet gerekend op de havengeul die, net als in Nieuwpoort, het strand verdeelt in een westelijke en oostelijke streep en natuurlijk vaart er geen veerbootje op een gewone vrijdag/werkdag. Gelukkig loopt er een deftig voetpad rond de jachthaven en kunnen we bijna 2 km lang de zeilboten en motorjachten bewonderen die wachten op het startsein van het zomerseizoen.

Dat Blankenberge een populaire toeristenstad is, is duidelijk. Rijen appartementsgebouwen, terrasjes van cafés en restaurants aan elkaar geregen als kralen aan een ketting … maar ook de elegante chic van de Paravang tegenover de jachthaven. De naam van dit bouwwerk uit 1908 in pure belle-époquestijl is een West-Vlaamse interpretatie van het Franse woord ‘paravent’ of windscherm. Rijen zitbanken onder een oosters getinte dakconstructie vormden in het begin van de 20e eeuw een ideale ontmoetingsplaats voor de high society die genoot van het voorrecht op een vakantie aan de kust. En dat is de Paravang in de 21e eeuw nog steeds: een leuke plek om uit de wind en in de schaduw te kijken naar mensen en boten.  

Van de binnenstad van Blankenberge terug naar de zeedijk en het strand. We kunnen de zoute zeelucht, de wind in ons plakkerige haar en de eindeloze vergezichten niet missen.

Onder de betonnen pijlers van de Pier gaat onze tocht verder. Beschermd als monument is deze 350 m lange wandelweg tussen de kust en de golven van de Noordzee even bekend als uniek. De eerste pier (in gietijzer) werd in 1894 gebouwd maar tijdens WO I door de Duitsers in brand gestoken. Er werd een nieuwe pier gebouwd (in beton) in 1933 die nadien een aantal keer werd gerestaureerd tot het huidige indrukwekkende complex.

Zo dicht mogelijk aan de waterkant komen we stap voor stap dichter bij de volgende kuststad.

🚶 ZEEBRUGGE

En in de verte zien we al de kranen en haveninstallaties van Zeebrugge, niet het meest aantrekkelijke en ook niet het fijnste stuk van de route.

Omdat we nog steeds op zoek zijn naar een winkel of supermarkt die open is zodat we iets voor de lunch kunnen kopen, stappen we de zeedijk op en hoera, daar is warempel een zaakje open. Gewapend met bananen en drankjes en koffiekoeken maken we een bocht om het enorme havengebied van Zeebrugge. Over de drukke Kustlaan en de voetgangersbrug, voorbij werven en havenbedrijven en transportfirma’s en de cruiseterminal met zijn onwaarschijnlijk grote schepen. Naar knooppunt 33 want daar ligt de dichtstbijzijnde brug om als voetganger van de sluizen en de dokken van de haven naar het strand van Heist te geraken.  

Het eerste bankje wordt meteen tot picknick- en pauzeplek gedoopt. Ondanks de paar regendruppels zitten we heerlijk!

🚶 KNOKKE

En dan volgen we een keurig rechte lijn over het strand van Heist en Duinbergen naar Knokke. Een late lunch in de knusse taverne/restaurant La Marmite op de zeedijk hebben we wel verdiend. Moe en met een hoofd vol herinneringen aan 3 stapdagen zitten we stil en suf aan de zeer smakelijke croque madame. Nog een laatste spurt naar het station van Knokke-Heist waar we de trein naar huis nemen.

Na 103.666 stappen en 67 km kunnen we het volmondig beamen: de Belgische kust is nog steeds de moeite van een bezoek waard! Ondanks de vaak lelijke, rare of vreemde hoogbouw ten koste van waardevolle natuur- en duingebieden hebben de 14 badplaatsen en 10 kustgemeenten veel moois in de aanbieding.

Wat denk je van:

♥ ongewone, verrassende en prachtige kunst op het strand

♥ boeiende geschiedenis en fascinerende verhalen

♥ schitterende architectuur en wonderlijk erfgoed

♥ rijke en gevarieerde cultuur

♥ de kusttram, de langste tramlijn ter wereld

En het allerbelangrijkste: de Noordzee met zijn eeuwige golven van af en aan, het licht van de verre horizonten, de telkens veranderende luchten, de snel verdwijnende voetstappen in het zand alsof we er nooit geweest zijn, de delicate duinbloemen en de kwetsbare schelpen en het wandelplezier met het beste wandelmaatje ooit!