Een bezoek aan wat het mooiste bergdorpje van Mallorca wordt genoemd, Chopin en Georges Sand achterna in een 14e-eeuws kartuizerklooster en ontdekken hoe het leven was op een 400 jaar oud landgoed, dit wordt een reis door het culturele verleden van het eiland, in een streek waar de bergen en de olijf- en amandelbomen regeren.
VALLDEMOSSA
Vanuit Palma is het slechts een half uur rijden, richting het noordwesten. Het wordt een fijne rit langs velden vol (inderdaad) olijf- en amandelbomen en een stukje de nu al vertrouwde bergen van de Serra de Tramuntana in. Valldemossa is niet alleen het hoogst gelegen dorp (436 m) op Mallorca, het is waarschijnlijk het meest toeristische dorp. Misschien wel het meest gefotografeerde want denk aan zandkleurige huizen met grasgroene luiken, gelegen in een dal tussen hoge berghellingen, omgeven door het licht- en donkergroen van de terrasbouw en het grijs van de typische stenen muurtjes, overschaduwd door de blauw-groene kerktoren van de Real Cartuja, die bezoekers al van op afstand verwelkomt.
Het kleine centrum van Valldemossa is autovrij wat zeker bijdraagt tot de charme en de authenticiteit van de nauwe straatjes. Maar eerst naar de Carrer Uetam, om dat geweldige uitzicht over de vallei vast te leggen want dan wordt het duidelijk waarom men Valldemossa in de 19e eeuw ‘…een plaats van uitzonderlijke schoonheid’ noemde!
De Església de Sant Bartomeu op een rustig pleintje is al eeuwen de parochiekerk van het dorp en één van de kleinste basilica op Mallorca. In de buurt staat ook het geboortehuis (nu een kapel) van de heilige Catalina Tomàs. De kleurrijke keramieken siertegels die we op veel gevels vinden, vertellen haar leven en tonen hoe geliefd zij is bij de bevolking.
We wandelen verder over hobbelige keienstraatje, bewonderen gevels en muurtjes die haast bezwijken onder de overvloedige bloemenpracht, zien onverwachte inkijkjes achter bijzondere deuren … de sfeer is onvervalst idyllisch en heel mediterraans.
We kunnen hier wel uren rondslenteren, zo veel postkaartplekjes, zo veel foto’s te maken.
La Cartuja Real
De echte bezienswaardigheid van Valldemossa is toch het 14e-eeuwse kartuizerklooster, de Real Cartuja, oorspronkelijk een koninklijke residentie en vanaf 1399 een klooster van de kartuizermonniken. In 1835 werden hun bezittingen geconfisqueerd en de kloosterruimtes en kamers verhuurd aan particulieren. Nu is het een museum dat ons laat kennismaken met de rijkdom van het verleden.
De Jardins Rei Joan Carles, middenin het dorp gelegen, zijn de ideale manier om een bezoek aan het klooster te beginnen. De (gratis) tuinen verrassen met het statige beeld van de klokkentoren van de kloosterkerk (eentje maar, de andere werd nooit gebouwd), zichtbaar tussen het gebladerte van struiken en bomen.
Bij het toegangspoortje staat een beeld van één van de bekendste gasten van het klooster, de componist Frédéric Chopin. Let op het bordje met een citaat van hem: ‘mes notes … voilà tout ce que je possède’.
De rust van deze plek met zijn stille hoekjes, bloembedden en kruidenperken, afgeboord met kleine hagen, in de schaduw van zuiderse bomen en struiken, vormt een groot contrast met de terrasjes aan de Plaça Cartuja. De toegang tot de Real Cartuja ligt achteraan op dit plein. De mogelijkheid bestaat om enkel het Chopinmuseum te bezoeken via een aparte ingang maar het zou jammer zijn om de rest te missen.
Het kartuizermuseum is eigenlijk een geheel van verschillende gebouwen die naast en achter en door elkaar liggen. Er is La Iglesia, met zijn wit-gouden interieur en pastelschilderingen een frisse verademing na alle drukke en donkere kerken. Er is de Farmacia Monástica, de apotheek en drogisterij van de monniken, één van de oudste overgebleven apotheken in Spanje. Tot 1895 kon de bevolking van Valldemossa en omstreken er zijn kruiden, pillen en siroopjes kopen.
En natuurlijk zijn er de kamers (gesloten want privé bezit en enkel tegen extra betaling te bezichtigen) waar Chopin met zijn geliefde Georges Sand in de winter van 1838 heeft gewoond. Chopin creëerde hier een aantal van zijn belangrijkste werken en Sand schreef een boek over hun tijd op Mallorca.
In ‘Un hiver à Majorque’ schets ze een vrij negatief beeld van het eiland en zijn bewoners maar wel met deze positieve opmerking: 'Anything that can be dreamt by the painter or the poet has been created by nature in this place' (uit de Engelse versie – door Robert Graves).
Nochtans is het boek erg populair, in zowat elke taal vertaald, overal te koop op het eiland maar vooral in Valldemossa. De beroemde componist en de beroemde schrijfster zorgen anno 2021 nog altijd voor heel wat toeristen, die geïnteresseerd komen kijken naar oude partituren en handgeschreven brieven.
Ook inbegrepen in het toegangsticket voor het Real Cartuja is het Palacio del Rei Sancho met zijn rijkelijk interieur, schitterend ingerichte kamers en kunstig bewerkte houten plafonds. In de kleine muziekzaal (met een prachtig beschilderd plafond) worden we getrakteerd op een Chopin-pianoconcert. Een apart gevoel om deze muziek te horen op de plaats waar ze gecomponeerd werd.
Een ander onderdeel van het huidige kloostercomplex is het Museo Municipal met een collectie hedendaagse kunst en schilderijen van Mallorcaanse, Spaanse en Catalaanse kunstenaars, een indrukwekkende verzameling brieven, reisverhalen en kaarten van Aartshertog Ludwig Salvador die een passie had voor Mallorca en het meest interessant stuk, de Guasp drukpers uit de 17e eeuw die nog steeds werkt. Aan het museum ligt een kleine omsloten binnentuin met zandstenen beelden en potten en planten, een zeldzaam stilteplekje.
De Real Cartuja met zijn historische gebouwen, zijn lange witte kloostergangen en open ramen, zijn romantische kloostertuintjes met vrolijke tegeltjes, waterfonteintjes en adembenemende zichten op de heuvels rondom, zal ons nog lang bijblijven als een mooie herinnering aan het Mallorca van vroeger.
Handige tips:
* Valldemossa is gemakkelijk met het openbaar vervoer te bereiken – bus 203 of 204 vanuit Palma Estació Intermodal.
* Lunch bij Insieme - Carrer Marquès de Vivot – 10c – erg lekker is de ‘toast foie de pato con mermelada de mango’, een mix van zoet en zout en zuur op een bordje!
* Valldemossa heeft hele leuke winkeltjes voor wie van traditioneel en origineel houdt!
* Tickets vooraf online bestellen voorkomt aanschuiven in de wachtrij (al was die er niet tijdens onze najaarsreis).
https://www.cartoixadevalldemossa.com/tickets/
LA GRANJA
Op de weg terug van Valldemossa naar Palma, even buiten het slaperige bergdorpje Esporles, ligt La Granja, een authentieke, gerestaureerde en goed bewaarde herenboerderij waarvan de geschiedenis teruggaat tot de Romeinen. Reeds in die tijd was de omgeving van La Granja gekend omwille van de natuurlijke waterbron. Eeuwen later bouwden de Arabische bezetters kleine nederzettingen in het gebied en een systeem van windmolens en kanalen zorgde voor de verdeling van het bronwater. Dat systeem wordt trouwens tot op vandaag gebruikt!
In 1229 werden de verspreide dorpjes samengevoegd tot een feodaal landgoed dat in 1239 aan cisterciënzer monniken werd gegeven. 200 jaar later verkochten de monniken La Granja en werd de herenboerderij een private bezitting. Eeuwenlang was het een actief landgoed, zelfvoorzienend dankzij de waterbron. Vandaag kunnen bezoekers hier ervaren hoe het dagdagelijkse leven er in de 17e eeuw uitzag.
La Granja ligt in een bosrijk en groen decor, omgeven door de bergen van de Serra de Tramuntana. We starten ons bezoek dan ook buiten. Typisch voor een landgoed uit die tijd zijn de stallingen buiten met houten werktuigen en koetsen en boerderijdieren, vroeger gebruikt voor het werk op het veld, voor de melk of de wol zoals de drukke geitjes en als dagelijks voedsel zoals de eenden en ganzen en konijnen. Dit was tenslotte een boerderij die volledig voor zijn eigen producten zorgde. Hopelijk dienen de lieve dieren nu enkel als leuke decoratie!
Ooit werden er zo’n 100 ambachten beoefend! Daarvan getuigen de oude olijfpers, een smidse, werkplaatsen waar hout werd bewerkt en graan werd vermalen, wol geverfd en papier gemaakt. Er is een tingieterij, wijnpersen en een distilleerderij. Er zijn kelders waar kaas en brood en pasta gemaakt werd, maar ook schoenen en parfum en kaarsen … de lijst is lang! Er is zelfs een martelkamer!
La Granja is omringd door een verrassend park dat tot de verbeelding spreekt! Stel je ‘The Secret Garden’ van Frances Hodgson Burnett in het echt voor. Datzelfde geheimzinnige sfeertje uit een vervlogen tijdperk hangt hier rond de met mos bedekte rotsen en de verwilderde varens.
Een wandeling door de uitgestrekte en bijna 20.000 m² grote tuinen leidt ons langs fonteintjes in een lange trap van keramieken tegeltjes en langs vijvers en beelden tussen een overvloed aan groene planten. We zien buitenbadkamers voor de arbeiders, verborgen pergola’s, grotten waar je zo kan gaan douchen, trappen en bruggetjes en watervallen, een 1000 jaar oude taxusboom en imposante platanen en af en toe een late zomerbloem die nog geen zin heeft in de herfst.
Dat is de buitenkant maar ook de binnenkant van dit statige huis is de moeite waard. We dwalen van de ene kamer in de andere, van de salon naar de zitkamer, van de speelkamer naar het theaterzaaltje, van het tandartskabinet naar de apotheek, de keukens en de slaapkamers om tenslotte op de overdekte galerij (want dit is niet zomaar een terras) even te gaan zitten genieten van het uitzicht. We missen enkel nog een butler en een afternoon tea om dit plaatje perfect te maken.
La Granja ... zeker gaan bezoeken want dit is een meer dan goed voorbeeld van het culturele erfgoed van Mallorca met oog voor traditie en geschiedenis.
Goed om te weten:
* La Granja heeft een restaurant (niet open in het najaar) en een café met terras waar je ook wat souvenirs en specialiteiten van Mallorca kan kopen zoals confituur, olijfolie, kruiden, vijgenbrood, wijnen ... Restaurant en café zijn gratis toegang. Voor het landgoed zelf en de tuinen is wel een inkomticket nodig.
* Trek genoeg tijd uit voor je bezoek want er is heel veel te zien en daar wil je toch niet snelsnel doorheen lopen!
Adres: Ctra Banyalbufar - km 1.5 - Esporles
Reactie plaatsen
Reacties
Wat kan je mooi schrijven Bernadette . Als reisbegeleider van Intersoc is hier amper iets aan toe te voegen , zo volledig is je verhaal . Je lijkt wel meer ontdekt te hebben dan onze groep !! Proficiat . Hopelijk vinden nog anderen de weg via de intersoc website zodat ik nieuwe groepen kan begeleiden.