Ooit een slaperig dorpje waar pensionado’s uit Auckland en Hamilton hun welverdiende oude dag doorbrachten, nu uitgegroeid tot een levendig stadje met een hoog hippie- en sixtiesgehalte waar de nonchalante flair van een heuse surftown uit de jaren 60 nog steeds door de straten waait ... Dat is Raglan, mijn favorietje aan de westkust van Nieuw-Zeelands Noordereiland, gelegen op zo’n 45 km van Hamilton, waar de SH 23 eindigt in de kreken, baaien en stranden van Raglan Harbour en de bezoeker verrast wordt met een mix van absoluut epische zwarte zandstranden met de beste surfgolven ter wereld en de meest schilderachtige natuur.
♦ Een historische terugblik
Archeologisch onderzoek in de buurt van Raglans kustlijn leverde nogal wat interessante informatie op. De eerste sporen van Maori bewoning dateren van het jaar 1400, lang voor de eerste ontdekkingsreizigers aan de westkust van het Noordereiland aan wal gingen. Een paar honderd jaar en een aantal gevechten later (dan zitten we al in de 17e en 18e eeuw) vestigde de Ngāti Māhanga stam zich in het gebied van de uitgestrekte en wijdvertakte getijdenlagune of harbour waar volop voedsel en vruchtbare grond te vinden was. Overblijfselen van 2 kleine versterkte dorpen of Maori pā en stenen muurtjes die moestuinen en boomgaarden omringden, zijn het tastbare bewijs van hun aanwezigheid.
Ze noemden de plaats Whāingaroa wat ‘de lange achtervolging' of 'zoektocht’ betekent, een verwijzing naar de lange weg die de Tainui waka of kano had afgelegd om van Polynesië op zijn eindbestemming te geraken.
Een stap vooruit en we belanden in 1835. Een groepje Engelse kolonisten stichtte dat jaar een kleine nederzetting in de veilige beschutting van Whāingaroa waarvan de naam later werd gewijzigd in Raglan, naar de Britse commandant Lord Raglan. De harbour was met zijn oppervlakte van 35 km² ideaal voor vissers. Traders die handel dreven langs de 133 km lange kustlijn van Whāingaroa hadden dan weer een makkelijke verbinding met de westkust van het eiland via de monding van de harbour in de Tasmanzee.
De ijverige pioniers bouwden in het Raglan van de 19e eeuw al snel een missiepost, een kerk en een schooltje. De eerste werkmanshuisjes en boerebedrijfjes verschenen en hele kuddes koeien en schapen hadden het erg naar hun zin op de heuvelachtige weiden. Raglan kreeg straten en winkels en hotels en een taverne en evolueerde stilaan van een vissers- en landbouwdorp naar een pittoresk kuststadje dat al in 1880 gekend was als vakantiebestemming.
Leuke dataweetjes uit de geschiedenis van Raglan:
* Elisabeth Wallis, de eerste Europese baby in de Waikato regio, werd in 1835 in Raglan geboren, enkele maanden na het ontstaan van het stadje.
* De bouw van het Harbour View Hotel in 1866 is niet onbelangrijk. Het statige gebouw in koloniale stijl staat sinds die tijd onveranderd op Bow Street nummer 14, uitkijkend over Raglan Harbour en verleent het stadje een elegante status.
* De aanleg van de eerste gravelweg naar Hamilton in 1921 zorgde eindelijk voor een gemakkelijke verbinding met de rest van de Waikato regio. Tot die tijd werden mensen en goederen met kleine bootjes over de ondiepe lagune of met pakpaarden en koetsen over de heuvels vervoerd.
* Een jaar later in 1922 werd Bow Street opgeknapt door de aanplanting van 15 phoenix palmbomen die de straat, al 100 jaar lang, een onveranderd iconisch aanzicht geven.
* Met de installatie van een elektriciteitsnet in 1935 begon voor Raglan een modern 20e-eeuws hoofdstuk en de inhoud ervan is tot op vandaag weinig veranderd.
Volgens Lonely Planet is Raglan “New Zealand’s Best Looking Town”. Tijd om dat schone plekje te ontdekken!
♠ Een boho en laid-back gezelligheid
De eerste blik, het eerste zuchtje zeewind, de eerste stappen op Raglans stoep … ik voel meteen dat het goed zit. Hier adem je letterlijk de ontspannen en vriendelijke sfeer in. Die dringt je neus en je oren en je ganse hoofd binnen, samen met de zoete geuren van pas gepofte popcorn en artisanale gelato (met Belgische chocolade!). Lange zwierige zomerjurken, rimpelige surfshorts, retro T-shirts en blote voeten kleuren het straatbeeld … mijn oude hippiehart maakt een sprongetje van herkenning 😊.
Die ongedwongenheid, die ‘gewoon is goed genoeg’ geeft je een instant thuisgevoel, als in ‘ik wil hier eigenlijk niet meer weg’! En ik ben duidelijk niet de enige met die gedachte: de 4.040 inwoners van Raglan krijgen in de zomervakantie (december en januari) namelijk meer dan 22.000 bezoekers per week over de vloer!
Aangetrokken als bijen naar de honing zoemen ze door de lieflijke straatjes en zorgen mee voor de zonnige gezelligheid in het kuststadje.
Het blauwe autootje laten we achter op een parking ‘with a view’ op de harbour, langs de waterkant in Cliff Street. Die parking is inclusief publiek toilet (zoals overal in elk dorp, gemeente en stad in Nieuw-Zeeland). Een paar stappen verder loop je zo Bow Street in. Vergeet de beroemde phoenix palmbomen uit 1922 niet te bewonderen! Samen met Wainui Street vormt Bow Street het belangrijkste deel van Raglan, daar waar het ‘dorpsleven’ zich afspeelt. En net zoals de locals gaan we op ’t gemak rondslenteren, verdwalen en verkennen.
In de schaduw van het historische Harbour View Hotel zorgen galeries, ateliers en winkeltjes die lokaal gemaakte kunst verkopen voor een artistieke vibe. Voor creatievelingen is Raglan een echt paradijs en schilders, pottenbakkers, schrijvers, dichters en muzikanten vinden hier een boeiend en bloeiend kunstwereldje.
Weggestopt achter koloniale geveltjes staan alternatieve en tweedehandsboekenwinkels op de eerste rij om onze aandacht te trekken. Trendy boetieks met een origineel aanbod en hippe vintagezaakjes zijn een feest voor de eigenzinnige shopaholic. En natuurlijk is daar het grote surf- en sportaanbod. Je kan er niet naast kijken!
Niet geïnteresseerd in shoppen en kunst en cultuur? Niet getreurd, ook de sportieve mensen worden in Raglan en omgeving verwend met een enorm aanbod gaande van surfen, kayakken, paddleboarding, wild water rafting, speleologie, vissen op zee, golfen, rotsklimmen, mountainbiken … tot een heuse cruise langs de kusten van de Raglan Harbour.
Voor een koffiepauze, een lekkere lunch of een relaxed etentje zijn er adresjes genoeg, van klassiek tot eigentijds met veel aandacht voor duurzaam en lokaal. Je krijgt alvast van ons enkele goeie tips!
Bijzondere adresjes, gekozen door een toerist (ik) en een Nieuw-Zeelandse Belg (de dochter):
* Zinnia 5 Wainui Road
Een mix van vintage en nieuw, souvenirs, kadoo’s, boeken en decoratie.
* Kanuka Design Gallery 1B Wainui Road
Lokaal gemaakte kunst en handwerk zoals kaarsen, decoratie, textiel, juwelen, schilderijen en keramiekvoorwerpen.
* Well Read Books 2 Wallis Street
Achter de grootste pohutakawa boom van Raglan zit de grootste schatkist voor verstokte lezers met een uitgebreide keuze aan tweedehandsboeken.
* Bohemian Gipsy 11 Bow Street
Zoals de Facebookpagina het zo goed omschrijft is dit een winkel om mensen te inspireren een vrijgevochten leven te leiden, te geloven in waarheid, vrijheid en liefde. Mode met een hoek af en brocante spulletjes.
* Kettle Corn Raglan 3 Bow Street
De allerbeste zoete en zoute popcorn.
* The Stoned Cow 12 Bow Street
Kleurrijk en grappig ingericht kunstcafé dat zelfgebakken lekkers serveert naast heerlijke ontbijtjes en lunchschotels (ook glutenvrije menu’s).
* George’s Beach Bar 2 Bow Street
Met een zuiderse boho en laid-back uitstraling en niet onbelangrijk, snel en goed eten, aangenaam en behulpzaam personeel.
* Raglan Gelato 5 Bow Street
IJs gemaakt met een Siciliaanse passie, in kleine hoeveelheden met verser dan verse lokale ingrediënten, met een uitzondering voor Belgische chocolade.
♥ Een strandbeleving
Half januari en het zomert in Raglan. Dat betekent strand en zee en zwemmen en surfen en vissen met als omkadering het contrast tussen donkergrijs, bijna zwart zand en azuurblauw water dat voor een picture perfect attractie zorgt.
Een beetje wetenschappelijk gepuzzel leert ons dat het zand zijn aparte kleur dankt aan een mix van ijzer en titanium. Dit mengsel, dat titanomagnetiet wordt genoemd, is afkomstig van oude vulkanen die duizenden jaren geleden uitbarstten. De uitstoot van die uitbarstingen wordt door wind en regen meegevoerd op een honderden kilometers verre tocht en vermalen tot kleine korrels, de zwarte zandkorrels. Zou slapende Mount Taranaki in dit geval de schuldige zijn?
Aan ‘den lijve’ ondervonden: dat glinsterende magische zand wordt in de felle zon gloeiendheet! Slippers zijn een must of je staat te huppelen als een idioot dronken vogeltje. En vergeet de bidon zonbescherming niet, die koop je in Nieuw-Zeeland per liter. De uv-straling is hier immers vele malen sterker dan bij ons. Dus doe maar factor 50+ voor bleke velletjes en smeer zeker die tenen in. Roodverbrande worstjes in sneakers proppen is geen pretje!
Zonnehoed op ons hoofd, zonnebril op onze neus en we zijn klaar voor een zomerse dag met als onmisbaar decor: de stranden en surfgolven van Raglan.
Van Te Kaha Point in het noorden tot Papanui Point in het westen heeft Raglan een kustlengte van ongeveer 22 km (+/- want nauwkeurig is dit niet te meten gezien de niet te tellen inhammen en schiereilandjes en baaien). Zoveel kust, zoveel stranden … komt hier een keuzestresske om de hoek loeren want elke Googlepagina (van Wikipedia tot de Lonely Planet reisgids) beschrijft de stranden in dit deel van de westkust unaniem als spectaculair. Daar willen we niks van missen! Integendeel, we doen er nog een schep zand bovenop als in een extra strand en een extra anderhalve km. Ons startpunt wordt de magnifieke Ruapuke Beach met zijn ferme surfgolven.
Off we go, onder het alziend oog van Mount Karioi (Raglans eigenste uitgedoofde vulkaan) voor een onvergetelijke roadtrip in 7 stops langs zwarte zandstranden en ruwe keienstranden, langs kabbelende golven en de langste 'left-hand' golven ter wereld.
Omdat het allemaal wat avontuurlijker mag, kiezen we voor één van de meest legendarische routes in Nieuw-Zeeland: de Whaanga Coast Road. Op de lijst van Dangerous Roads of the World verbindt deze 18,5 km lange gravelweg Ruapuke Beach met Whale Bay. Onderdeel van de Rally of New Zealand vraagt het rijden op dit baantje inderdaad de mentaliteit en de stalen zenuwen van een rallypiloot! Een echte must-do voor wie zich efkes een Thierry Neuville wil voelen.
Bocht na bocht, nu eens omhoog dan weer steil omlaag slingert Whaanga Road zich traag door de meest adembenemende natuur! Hoge rotswanden aan de ene kant, aan de andere kant loodrechte kliffen die diep in de woeste Tasmanzee vallen. Van donker manukabos en felgroene boomvarens naar open grasland, tussen berg en zee glijdt het landschap aan ons voorbij … en inderdaad, zonder de bijhorende foto’s want stoppen zit er niet in. Daarvoor is de weg te smal en te gevaarlijk en te bochtig. Het wordt dus Google Maps en printscreens. Sorry lieve lezers!
Een afslag en een wegwijzer ‘Beach Access’ brengt ons naar de eerste van de 7 highlights op ons lijstje.
Vanaf hier maken we er een complete ‘strand’-dag van!
1.Ruapuke Beach
Aan het eind van een onooglijk grindpaadje (net breed genoeg voor een smalle auto) worden we getrakteerd op een tafereel als een postkaart. Wat een ongekende luxe: een kilometerslang verlaten donkergrijs zandstrand waar alleen de meeuwen en hun kuikens ons gezelschap houden. De afgelegen ligging van Ruapuke Beach is volmaakt voor een lome wandeling aan de waterkant, voeten overspoeld door zacht aanrollende golven met een wit schuimkopje.
Vergeet omkleedhokjes, toiletten of stranddouches. Ook naar een reddingsdienst of strandtentje met terras zal je tevergeefs zoeken. Ruapuke Beach, dat is de simpele eenvoud van een ongerepte zandvlakte. Dat is luisteren naar het ruisende geluid van de zee. Dat is uitwaaien in de frisse zeelucht. Dat is het zicht op de rotsige heuvels, begroeid met dichte pollen wuivende toetoegrassen. Genieten in hoofdletters noemen we dat!
Goed om weten: zwemmen wordt niet aangeraden in dit deel van de Tasmanzee. Daarvoor zijn de stromingen hier te sterk. Surfen kan wel maar beginners wagen zich best niet aan de krachtige golven.
Op de terugweg spotten we, zomaar tussen het groen, een miniwaterval … een stroompje op weg naar de verre oceaan.
2.Te Toto Gorge look out
Onze volgende stop ligt 10 km verder aan Whaanga Road die tussen de glooiende heuvels kronkelt in ontelbare zenuwslopende haarspeldbochten. Verstopt in de groene valleien schuilen traditionele vakantiehuisjes of batches, gezegend met schitterende vergezichten.
Een kleine parking, een smal zandpad, een korte wandeling en daar staan we, op de Te Toto Gorge look out, gebouwd over de top van de kloof, met een zicht zonder einde op de ruige westkust en de fantastische omgeving.
Gevormd 2,7 miljoen jaar geleden door het instorten van een zijwand van Mount Karioi, is deze hoogbejaarde kloof van historisch belang. Tussen de kliffen, in het halfronde dal, zijn sporen gevonden van traditionele Maori boomgaarden en terrastuinen waar zoete aardappel, yam en taro werden gekweekt. Van de omringende muurtjes restten slechts verspreide rotsen en stenen. Het culturele verleden van Nieuw-Zeeland uit de 18e en 19e eeuw, zichtbaar vanop een uitkijkplatform … niet alleen een fotogenieke maar eveneens een spirituele plaats die de moeite waard is om te bezoeken.
Ideetje voor de fitte wandelaar: aan de overkant van de parking vertrekken een aantal wandelingen richting de top van Mount Karioi.
3.Whale Bay / Te Whaanga
Er wacht ons nog 6 km zigzagbaan voor we de wildernis en de gravel van Whaanga Road achter ons laten en terugkeren naar de bewoonde wereld en de asfaltstraten rond Whale Bay. Dit klein gehuchtje met dezelfde naam als de baai is vooral een surflocatie en niet eentje voor beginners! De rotskust en de onstuimige golven zijn zelfs voor gevorderde surfers een uitdaging.
Is surfen niet jouw ding, neem dan aan Calvert Road 12 het voetpad naar beneden en maak een wandelingetje langs de zwarte keien en rotsblokken die een dramatische scheiding vormen tussen de woelige zee en de vredige groene omgeving.
4.Manu Bay
Met de kust en de zee aan onze linkerkant zijn we op weg naar dé bekendste surfershotspot van Nieuw-Zeeland: Manu Bay, dat trouwens een carrière als filmdecor achter de rug heeft. Iemand de surffilm Endless Summer uit 1966 gezien? Of misschien Last Paradise uit 2010? Het strand dat daarin acteert, is Manu Bay! Heel wat surfers beweren dat je hier de langste en beste ‘left-hand’ golven ter wereld vindt. Topsurfers met een hoog niveau kunnen hier minutenlang op één golf staan en tot wel 2 km ver cruisen. En dat allemaal dankzij de Tasmanzee die op een eerste klasse surfmanier de baai van Raglan binnenstroomt!
5.Ngarunui Beach
Of ook wel Ocean Beach genoemd, is een geweldig zwem- en picknick- en familiestrand met alle mogelijke voorzieningen, van een reddingsdienst tot toiletten, douches, kleedkamers en zelfs een food truck. Tijdens het zomerseizoen kan het behoorlijk druk worden op Ngarunui Beach want dit is een populaire plek voor een kiwikerst met familie en vrienden waarbij een draagbare barbecue en een flink gevulde frigobox verplicht zijn. De nochtans ruime parking staat op zo’n dagen vaak overvol.
Vlakbij het strand vind je de Raglan Surf School. Blijkbaar zijn de golven van Ngarunui Beach heel geschikt voor beginnende surfers. Een andere sport die in het kalme water met plezier wordt beoefend is kiteboarding. Paragliders maken dan weer gebruik van de steile kust achter Ngarunui Beach om hun kunsten te vertonen.
Veel te zien, veel te doen, veel te beleven … een niet te missen aanrader!
6.Wainamu beach
Op de grens tussen het rustige water van Raglan Harbour en de altijd bewegende branding van de Tasmanzee ligt het strand met de mooiste horizon. Het groene panorama rond Wainamu Beach geeft je het gevoel alsof je even in de ‘droomstand’ staat. Een wandeling op Wainamu Beach dat is een gratis cursus ‘Mindfulness’. Hier is geen plaats voor stress. Hier heb je geen last van een dagdagelijkse overvolle agenda. Hier heerst enkel de zalige rust van de Nieuw-Zeelandse natuur!
Op Wainamu Beach zijn geen voorzieningen. Je vindt hier alleen strand, water en heuvels ... en een aantal navigatiebakens van het kleine Raglan Airfield en een betonnen bunker uit de Tweede Wereldoorlog. Half begraven in het zand en versierd met kleurige graffiti kreeg de geschutspost van de locals de bijnaam the pillbox.
7.Te Kopua Beach
Onafscheidelijk verbonden met het stadje door de befaamde Raglan Bridge, als het ware een verlengstuk van het centrum van Raglan, Te Kopua Beach wordt terecht Town Beach of het stadsstrand genoemd. Volg aan Bow Street het voetpad richting de harbour en steek de voetgangers- en fietsbrug over aan het Te Toka koropu pu o Ranginui beeld. Je staat in no time met je voeten op het zand van Te Kopua Beach.
Raglan Bridge, gebouwd over de Opotoru Inlet, werd in 2011 grondig gerenoveerd en kreeg een blauwgroen gekleurde balustrade, geïnspireerd op de parelmoer binnenkant van een paua schelp. Alhoewel niet zonder risico’s maar van de brug het water inspringen is een geliefde zomerse activiteit van Raglans jeugd.
Links van de brug begint het Te Kopua Domain, met de officiële naam ‘Te Papahua Reserve’. Het 18 ha grote domein werd in 1923 door de Maori eigenaars geschonken aan de stad Raglan om ‘Voor altijd een speelplaats te zijn voor Raglanbewoners van beide rassen’. En tot vandaag wordt Te Kopua Domain nog steeds gebruikt als speelplaats voor gezinnen om te kamperen, te zwemmen, te picknicken. Speelpleintjes, picknicktafels, stranddouches, toiletten … alle mogelijke voorzieningen zijn aanwezig voor een plezierige vakantiedag.
♣ Waarom Raglan het beste zomerse idee is
Een klein kuststadje waar het welkomstgevoel in de lucht hangt, waar iedereen gewoon zijn eigen zichzelf is, waar niemand zich druk maakt om uiterlijk maar wel om je innerlijke hart, waar de gemeenschap een stoofpotje is met kruiden uit alle delen van de wereld … hoe kort of hoe lang je er ook verblijft, Raglan houdt je vast en laat je niet meer los. Of je nu wel of niet kan surfen, of je nu wel of niet een creatieve geest bent, het is de aparte energie van de golven, het zwarte zand en het zicht op de golvende heuvels die een synoniem zijn voor de beste zomerdagen ooit!
de K U S T
waar de horizon je meeneemt
en de zee het strand begroet
waar het zand zich feilloos vormt
naar de kleur van je gemoed
waar je blik de hemel treft
en een golf de branding kust
waar het water grootsheid toont
in een oceaan van rust
waar de stilte om je oren
en de wind gedachten kent
waar je los van alle zorgen
even nergens vrijer bent
(Tanja Helderman - uit: Drijfkracht)
Reactie plaatsen
Reacties