Tongariro Alpine Crossing: heenreis naar Whakapapa.

TONGARIRO ALPINE CROSSING 

Heenreis naar Whakapapa via Orakei Korako en de Huka Falls

*ORAKEI KORAKO - THE HIDDEN VALLEY

Wat het hoogtepunt van de Nieuw-Zeelandreis moet worden, begint als een grijze, druilerige dag zonder spoor van de voorbije, zonnige zomerdagen. De weersvoorspellingen zijn ook niet echt positief: regen en wind en een stuk frisser. Maar het hotel is geboekt en de crossing en de shuttles zijn gereserveerd dus maar hopen dat de lucht opklaart en de volgende ochtend mooi en helder begint.

Het wordt een lange rit langs 'State Highway 1' (officieel afgekort tot SH1), die slechts voor een deeltje een 'echte' snelweg is en verder meer lijkt op wat wij een provinciebaan noemen. Dus opletten voor alles wat op de baan loopt en zit: bijna botsing met een buizerd, die op z'n gemak aan een possum knabbelt.

Voorbij Hamilton verandert het heuvelachtige landschap in vlakke landbouwgrond en in de richting van Taupo zijn er dan weer veel sporen te zien van bosbouw en houtindustrie: hele bossen volwassen dennenbomen worden gekapt en opnieuw aangeplant, wat een merkwaardig zicht oplevert van bossen in alle stadia van groei.

Na 200 km op de SH 1, zeker de afrit nemen en een paar kilometer omrijden naar Orakei Korako - The Hidden Valley. Dit is meteen ook dé plek in Nieuw-Zeeland, die de meest onvergetelijke indruk heeft nagelaten en mijn must-see nummer 1 natuurverschijnsel. Deel van de Taupo Vulkanische Zone is 'Orakei Korako' een actief geothermisch veld, gelegen aan Lake Ohakuri en enkel te bereiken per boot. Een kleine ferry brengt de bezoekers op eenvoudige vraag heen en terug.

Het grootste geiserveld van Nieuw-Zeeland, de grootste silicaterrassen, 20 miljoen liter water dat elke dag over het jadegroen Emerald Terrace in het meer loopt en de enige geothermische lavagrot in Nieuw-Zeeland (er zijn er maar 2 in de hele wereld!): het maakt van 'Orakei Korako' een unieke bezienswaardigheid.

De goed bewegwijzerde rondwandeling over plankenpaden, met af en toe een uitkijkpunt, laat een spectaculair landschap zien in alle kleuren van de regenboog: jadegroen van de terrassen, zwart en geel van de algen, bruin, oranje en goud van de bacteriën en eencelligen in het water ... En zoals in elk geothermisch gebied, ook nog kokende modderpoelen, heetwaterbronnen en kleine en grote geisers. Kleiner en minder bekend dan zijn grote broer rond Rotorua maar wonderlijk mooi!!

Nog even dit meegeven: het bezoekerscentrum serveert in het MudCake Café lekkere, verse broodjes en pies en natuurlijk is er ook een kleine souvenirwinkel.

*HUKA FALLS

Even voor Taupo en vlak bij SH 1, zijn ook de Huka Falls een populaire attractie en zeker een stop waard. De Waikato River (de langste rivier van Nieuw-Zeeland), die hier zo'n 100 m breed is, moet op dit punt door een kloof van amper 20 m breed en met een hoogteverschil van 20 m. Dat betekent een enorme hoeveelheid water, die tegen hoge snelheid naar beneden dondert.

Het razende gebulder van de waterval en vooral de gletsjerblauwe kleur van het water zorgen ervoor dat de 'Huka Falls' echt bijzonder zijn. Er zijn 2 uitkijkpunten: de Huka Falls lookout en de Huka Falls Bridge. Jammer van de regen - een klein wandelingetje langs de rivieroever zit er niet in - het wordt integendeel een natte spurt naar de auto. 

*TONGARIRO NATIONAL PARK - WHAKAPAPA

Ook Lake Taupo verdwijnt in de felle regen en mist. Van dit gigantische meer, met een oppervlakte van 606 km² het grootste van Nieuw-Zeeland en ontstaan door de grootste vulkaanuitbarsting die de wereld ooit kende, is amper iets te zien. Ook de kleine stadjes langs de oevers glijden ongemerkt voorbij, verstopt in een grijs regengordijn.

Nog 100 km naar Tongariro. Nog steeds regen. Ondanks het feit dat de weg flink stijgt, valt er geen bergpiek te bespeuren. Het landschap verandert wel en de bossen links en rechts gaan over in kleine struiken, grassen en bruine, dorre heideplantjes. Ergens toch het bordje van Tongariro National Park gemist want daar is ineens de kleine zijweg naar het Skotel Alpine Resort - ons hotel voor de komende 2 dagen - schilderachtig gelegen op 1.150 m hoogte (het hoogstgelegen hotel van Nieuw-Zeeland). Op mooie, heldere dagen heb je hier zicht op de pieken van de 3 vulkanen: Mount Ngauruhoe (2.291 m), Mount Tongariro (1.978 m) en Mount Ruapehu (2.979 m). Nu met zicht op grijze wolken.

Aan de incheckbalie wacht het onprettige nieuws dat de 'crossing' gesloten is en ook de volgende dag gesloten blijft: te veel regen, te veel wind, te koud en er is nog sneeuw gevallen op de hoger gelegen delen. Ook de weg naar de skilift op 'Mount Ruapehu' is gesloten.

De Tongariro Alpine Crossing, wat veel wandelaars beschouwen als dé mooiste wandeling ter wereld, en wat het hoogtepunt van de reis moet worden, valt dus letterlijk in het water.

Een troost: we zijn niet alleen! Hier is een heel resort vol wandelaars, klimmers en backpackers, die gelaten wachten op beter weer. Van de nood dan maar een deugd maken en een lekker potje koken en genieten van de sauna! Morgen vroeg op (de eerste shuttles vertrekken al om 6 u) - misschien slaat het weer 's nachts nog om en kan er toch gewandeld worden.