Tongariro Alpine Crossing: wandeldag.

TONGARIRO ALPINE CROSSING - Wandeldag

Dikke pech: na een ganse nacht van felle wind en stortregen, is het wel duidelijk dat de 'crossing' vandaag nog dicht blijft en de shuttles rijden ook niet. Het zicht vanop het kleine balkon is idem gisteren: nog geen berg te bespeuren in de dichte wolken en het regent nog altijd. Dan maar genieten van een rustig ontbijt en net als de andere gasten, wachten op de eerste opklaring.

En die komt er eindelijk rond 10 u. De dikke wolken waaien iets uiteen en de regen gaat over in een zachte motregen. Vlug profiteren van dit kleine buitenkansje want het weer kan zo meteen omslaan dus bergschoenen, warme jas en regenpak aan, wandelstokken nemen en naar buiten.

Tongariro National Park is een wandelgebied van bijna 800 km² en werd in 1991 op de Unesco-Werelderfgoedlijst gezet omdat het aparte landschap, de 3 nog actieve vulkanen (de laatste uitbarsting op Mount Tongariro was in 2012) en de culturele betekenis van het gebied voor de Maori van groot belang zijn. En elke Lord of the Rings-fan zal 'Mount Ngauruhoe' herkennen als 'Mount Doom' uit de film!

Behalve de lange tracks, zijn er ook heel wat korte wandelingen die vertrekken vanaf het hotel of vanaf het Whakapapa Visitor Centre.

Een gemakkelijke maar prettige wandeling is de Taranaki Falls Walking Track, een loopje van 6 km of ongeveer 2 u wandelen. Onder normale omstandigheden, dus bij helder weer, geeft deze track een goed zicht op de bergpieken maar de wolken hangen nog te laag voor veel views. Koude wind en natuurlijk niet gedacht aan handschoenen. Alpenvegetatie onderweg, een grote verscheidenheid aan varens (van hele kleine mini-varentjes tot hoge zwarte en zilveren boomvarens van wel 15 m hoog), fijne bergbeuken, inheemse struiken en bomen met onbekende naam, af en toe het gezang van een eveneens onbekend vogeltje, rotsplateaus tussen smalle bergkloven en ... het stopt met regenen: dit is helemaal Nieuw-Zeeland!

Aan de rand van het bos gaat een bruggetje over de Wairere River en dan is daar ineens de waterval te zien en te horen want dankzij de overvloedige regen van de voorbije dag zijn de bergstroompjes goed gevuld en gaat er dus ook veel water over de rand van het lavagesteente naar beneden. De tocht terug naar het beginpunt gaat omhoog over een flink aantal trappen en langs de gekende manuka met kleine, witte bloemetjes.

Na de middag volgen nog de Ridge Track, de Nature Walk, de Tawhai Falls en The Mounds, kleine en korte wandelingen die wel een goed beeld geven van het soms toch wel merkwaardige landschap en de ongewone begroeiing van heidestruikjes, mountain daisy en hebe (die er trouwens totaal anders uitziet dan bij ons).

Geen sensationele track van 19,4 km die begint op een hoogte van 1.120 m en stijgt naar 1.886 m en loopt langs vulkaankraters, gestolde lavastromen, kloven en bergtoppen en jadegroene meren maar toch heel erg genoten van deze 'gewone' wandeldag.

De sensatie blijft op de lijst staan - voor de volgende Nieuw-Zeelandreis!

Een lekkere verwenning 's avonds doet de tegenslag gauw vergeten: we trakteren onszelf in het restaurant (deze avond geen zelfgemaakt eenpansgerecht in de backpackerskeuken) en eten perfecte frietjes met echte 'Belgische' mayonaise en de crème brûlée was nergens beter! En daarna heerlijk ontspannen in de spa!