Via Francigena - Stapdag 1: van Bolsena naar Montefiascone. (Pelgrimstocht naar Rome)

Treinperikelen in druilerig België, toch keurig op tijd aangekomen in Rotterdam The Hague Airport en onder het genieten van een cappuccino (om al een beetje in de Italiaanse sfeer te komen) een eerste snelle kennismaking met de andere stappers van de Via Francigena-groep. De vlucht van Transavia brengt het zonnige Perugia van 23 graden en blauwe luchten met elke wegtikkende minuut dichterbij. Het uitzicht door het kleine vliegtuigraam verandert van witte slagroomwolken naar lichtgroene en donkergroene vlakken bij een enorm meer en minihuisjes tussen omgeploegde akkers.

Een hobbelige landing op de Aeroporto dell'Umbria waar de schemering de hoge heuveltoppen in de verte met een donkere waas omhult. Een busrit van 95 km naar Bolsena langs buitenwijken en donkere stadjes, langs de uitlopers van de Apennijnen, langs steeds kleinere en smallere wegen op de grens tussen Umbrië en Lazio om uiteindelijk zigzaggend af te dalen langs massieve vestingmuren en schilderachtige huizen.

Bolsena binnenrijden is als reizen door een ver verleden tijd.

Jammer dat de snel invallende duisternis ons belet om veel details te ontdekken van deze kleine middeleeuwse stad en pas de volgende ochtend merken we de fantastische ligging van ons hotel, aan een indrukwekkende bomenlaan met het Lago di Bolsena op de voorgrond. Als dat geen mooie start is van ons wandelavontuur!  

Variaties op een wandelthema

1] van een vulkanisch meer naar een pittoresk platteland

Een warme ochtend, een Italiaans ontbijt, een vluchtige blik op het meer, wat snelle foto’s en daar gaan we. Met de eerste stempel in onze credenziale zijn we op weg naar het officiële beginpunt van de route aan het boomrijke pleintje Largo Salvo D'Acquisto (richting de Basilica) waar we kennismaken met de geelgekleurde pelgrimsfiguur die ons de komende dagen naar Rome zal leiden.

Na een zij-uitstap naar de supermarkt voor een picknicklunch (onderweg is er alleen natuur) gaat de wandeling via een landelijk baantje meteen de hoogte in. Tussen alle tinten groen van olijfbomen, wijngaarden en akkers verrast het blauw van het Bolsena Meer, de ene keer met een flauwe glimp om even later in al zijn pracht breeduit te schitteren.

Het Lago di Bolsena is met een omtrek van 43 km het grootste vulkanisch kratermeer van Italië en waarschijnlijk van heel Europa. Gelukkig voor de 21e-eeuwse mens is vulkaan Vulsini in de diepste diepte van het meer niet van plan zich nog veel te roeren.

Op en af in een heuvelachtig landschap, over rustige weggetjes, de bermen uitbundig versierd met rode klaprozen, paarse zonneroosjes en gele ganzenbloem, geen zorgen en geen denken aan morgen maar simpelweg genieten van deze zalige momenten …

Een beekje zoekt kabbelend zijn weg te midden van stapstenen en struikgewas. Een open plek en een picknicktafel nodigen uit tot een pauze want de zuiderse zon weet ons flink op te warmen. Wat gedroogde vruchten, een energiereep en een friszuur citroendrankje, we kunnen weer verder.

2] van een Etruskisch bos naar glooiende heuvels

Om de hoek van het pad wacht ons de groene schaduw van een uitgestrekt bos, de hoge eikenbomen diep geworteld in eeuwenoude historie. Dit is het Parco di Turona, een natuurpark in de heuvels rond Bolsena, bekend van de archeologische ontdekkingen uit de tijd van de Etrusken die hier in de 3e eeuw v. Chr. leefden.

Een tufsteenlaag, die als het ware uit de bodem oprijst, herinnert  aan de vulkanische oorsprong van dit gebied. Aan de rand van de bosweg horen we het zachte geluid van water, afkomstig van de Turonabeek. Die ontspringt hogerop aan de oude Fontana di Turona, de zoetwaterbron die al sinds de Romeinse tijd de stad Bolsena van drinkwater voorziet.

Mis de kleine Chiesina della Madonna di Turona niet. De kapel staat wat verscholen aan de zijkant van het wandelpad, een spirituele oase in de stille natuur, begeleid door het geklater van watervalletjes die verstoppertje spelen met de uitbundige bosplanten.

We verlaten het grondgebied van Bolsena en een houten loopbruggetje over alweer een andere beek heet ons welkom in Montefiascone. Het dichte bos maakt plaats voor glooiende en zachte vergezichten, zo kenmerkend voor de regio Lazio. Wijngaarden en olijfbomen wisselen elkaar af en de Via Francigena slingert zich door de velden langs zacht ruikende hondsroos.

Op de weiden ligt het hooi te drogen in de lentezon en na een flinke klim worden we een laatste keer beloond met dat magnifiek zicht op het Meer van Bolsena.

Lunchtijd en de verhoogde berm rond een tarweveld wordt in geen tijd omgetoverd tot een prima picknickplek, inclusief de rode kopjes van de klaprozen tussen de groene korenhalmen.  

Een lastig stuk drukke asfaltweg zonder behoorlijk stapstrook hoort er ook bij – zucht, zucht, we zijn maar wat blij met de kiezel- en veldpaden die daarna volgen. Een korte rustpauze, effe die rugzak af en profiteren van de koele waterstraal uit de Fontana del Sambuco voor we aan de laatste kilometers beginnen.

3] een pauselijke verblijfplaats  

De afdaling richting onze eindbestemming zorgt voor een iconisch beeld van Montefiascone in de verte met het symbool van de stad, omhoog reikend naar de hemel. Een uitzicht om bij stil te staan, een beeld dat op ieders netvlies blijft hangen … De verwondering van elke pelgrim die ons voorging, is nog voelbaar in de lucht.

Net voor het centrum zorgt de donkere aanblik van de Chiesa del Corpus Domini voor een fotostop en een kunstige stempel in ons stempelboekje. De imposante kerk aan de Via Cassia Nuova werd gebouwd en verbouwd tussen 1921 en 1984, de strakke neoklassieke gevel in scherp contrast met het interieur van zachte pastelkleurige schilderingen en vrolijke rode versieringen.

Het schaduwrijk terras van Caffetteria Bistrot nodigt woordeloos uit tot een welverdiend drankje. We hebben het ‘bijna’ gehaald voor vandaag!

Op weg naar het hotel stoppen we nog bij de Basilica di San Flaviano. Liefhebbers van fresco’s uit de 14e en 15e eeuw moeten zeker deze donkere romaanse kerk bezoeken. Gebouwd in de 11e eeuw op de plaats waar 4 Romeinse wegen samenkwamen, is de Basilica ook bekend omwille van de aparte architectuur. Een kerk met 2 verdiepingen én een balkon is eerder zeldzaam.

In een zijkapel ligt de grafsteen van de overleden Johannes Deuc (of Giovanni Fugger of Defuk zoals hij ook genoemd werd). Was hij een pelgrim of een hoge ambtenaar, dat weten we niet. Wat we wel weten is dat hij zich iets te veel bezondigde aan de lekkere wijn van de streek.  

Genoeg gestapt voor vandaag? Toch niet! Na het inchecken in Hotel Altavilla (gelegen net buiten de oude stadsmuren van Montefiascone) roept het heerlijke weer ons terug naar buiten voor een stadswandeling. Ver komen we niet, het Italiaanse ijs is niet te weerstaan. We beginnen dan maar met het dessert en eindigen met de meest luchtige en smakelijke pizza ooit.

Niet raar kijken als iemand een pistool (echt of nep? grap of ernst?) naast zijn bord legt! Of is dit een wat vreemde Italiaanse gewoonte? Alleszins een dagafsluiter om niet te vergeten!

Wandelinfo:

↨ Afstand: 18,5 km

↑ Stijging: 641 m

↓ Daling: 314 m

Ⓢ Start: Bolsena – Loriana Park Hotel 

Ⓐ Aankomst: Montefiascone - Hotel Altavilla

 Praktische info:

🛫Heenvlucht vanaf Rotterdam The Hague Airport naar Aeroporto dell'Umbria – Perugia met Transavia (duur vlucht 1.55 uur)

🛌Logeeradres in Bolsena: Loriana Park Hotel (adres: Viale Luigi Cadorna 33 – 01023 Bolsena)

Logeeradres in Montefiascone: Hotel Altavilla (adres: Via Dante Alighieri 16E – 01027 Montefiascone)

🍹Een verfrissende drankje na de wandeling bestel je bij Caffetteria Bistrot (adres: Via Cardinal Salotti - 01027 Montefiascone)

🍦 Het lekkerste ijs haal je in Montefiascone bij Il Cono Gelato. Tip gekregen van een local. (adres: Via Verentana 16/18 – 01027 Montefiascone)

 🍕 De beste pizza (met een plus) eet je bij  L'angolo Dello Sfizio (adres: Via della Croce 38 - 01027 Montefiascone)