Van de ene zonsondergang op de rand van de wereld langs de King’s Highway naar een andere zonsondergang op de rand van een andere wereld, de Riftvallei en het (letterlijk) off the beaten track gelegen kleine Dana Village. Uniek en authentiek is nog de meest passende beschrijving voor dit dorpje! Uniek om de ligging middenin het grootste natuurreservaat van Jordanië, het Dana Biosphere Reserve, en authentiek om het eeuwenoude bedoeïenenkader van de Ata'ta stam.
Het kleine dorpspleintje met een al even kleine moskee, compleet met mini-minaret, ligt er stil en verlaten bij wanneer we in de late namiddag stoppen voor het Dana Hotel. Geen 5 sterrenverblijf, ronduit gezegd een basic verblijf in de pure zin van het woord en toch oh zo gezellig. Aan het hoofdgebouw (met zeer eenvoudige keuken en eetruimte/zitruimte) liggen de kamers, verspreid over binnenpleintjes met zithoekjes en gangetjes met trapjes langs (nu al) bloeiende geraniums. Een charmant doolhof, gemaakt van de oude en nu gerestaureerde huisjes van de vroegere bedoeïenenbevolking van Dana. Onze gids, Ahmad, vertelt ons dat de oorspronkelijke families wegtrokken uit de streek om in een nieuwgebouwd dorp, dichter bij het werk in de cementfabrieken, te gaan wonen. Dankzij de Wild Jordan Stichting en de Dana Cooperative (waarvan Dana Hotel een onderdeel is) herleeft het 15e-eeuwse Ottomaanse Dana. Het ecotoerisme zorgt niet alleen voor een inkomen voor heel wat lokale families, ook de culturele gebruiken van deze gemeenschap blijven op deze manier bewaard en dat alles in het schitterende decor van een 308 km² groot natuurreservaat.
Dat we in de bergen zitten op een hoogte van 1.240 m merken we al snel bij het uitladen van de valiezen en het verkennen van de kamers. Deze voormiddag in een dun truitje, nu 2 truien, 2 jassen, skisokken en winterwanten aan. Het primitieve gaskacheltje (dat we met enige hulp eindelijk aan de praat krijgen) verwarmt ons simpele verblijf amper en geeft na 2 fikse steekvlammen de geest! Dat kan de pret echter niet bederven van een badkamerdeur die sluit met een grote steen op de vloer en zelfs de douche (is dit echt de douche?) draagt bij tot de charme van dit schattige stenen ‘huisje’.
Dan maar warm worden al wandelend voor een kennismakingsrondje in de smalle, winderige straatjes waar mama ezel met baby ezel de doorgang versperren. Een herder op weg naar de stal met zijn kudde geiten, zwerfhonden en zwerfpoezen, ingestorte huisjes en ruïnes waarvan de zachtgele stenen bogen enkel naar de lucht leiden en niet meer naar rumoerige huiskamers, een geitje op de uitkijk, locals die een terrasje aanleggen met zicht op de ruige bergen rondom … het begrip ‘tijd’ heeft in deze omgeving een andere betekenis!
Na wat verwarring over winteruur/zomeruur (is het nu halfzeven of halfacht) heeft de keuken, met de beste bedoeïenenkok ter wereld, een fantastisch lekker avondbuffet klaar. We eten zalige linzensoep, vers gebakken khubz (brood), de altijd aanwezige tomaten-komkommer salade, heerlijke sperzieboontjes in een verrukkelijk tomatensausje, kip, gehaktballetjes in een currysaus en een stoofpotje van courgettes, wortel en aardappel. Met andere woorden, gewoon goed en eenvoudig eten, overgoten met zoete saliethee.
De avondwandeling wordt een vluggertje met een onverwacht genietmomentje als de hemel boven de wadi roze en oranje kleurt en daarna, met dikke sokken, een winterpyjama en een fleecetrui aan, duiken we onder de koude donsdekens voor een nacht met net geen vriestemperaturen.
’s Ochtends beloven de donkere, laaghangende wolken en de grijze lucht weinig goeds en het is koud, ijskoud en op het programma staat een fikse wandeltocht want daarom zijn we hier: om te wandelen in het Dana Nature Reserve! Dat natuurreservaat is een geografisch wonder van valleien en bergen en kliffen, van rotsplateaus en woestijnen met een uitzonderlijke flora en fauna waarvan sommige soorten enkel in dit gebied voorkomen. De natuur vertoont hier Europese, Afrikaanse en Aziatische trekjes en je vindt er zowel eiken als zuiderse cipressen, slangen en wolven, gele kanarietjes en steenbokken. Alleen niet meteen in de omgeving van Dana Village. Daar zien we vooral amandelbomen, pistachebomen, granaatappelbomen en olijfbomen, saliestruikjes en een soort van wilde hyacinten (zouden de knolletjes ook bij ons bloeien?).
Ondanks de wind die alsmaar toeneemt en strak om onze oren waait, genieten we van het uitzicht op de Wadi Dana en van de kleuren in alle tinten van bleekgeel naar zandkleur en van steenrood naar teerroze. Gelaagde bergflanken in de mist, diepe kloven, massieve rotsblokken, felgroene plukjes op de rotsachtige grond, vaalgroene reuzecactussen en grijze boomtakken nog niet in bloei, het landschap is ruig en indrukwekkend maar met een zachte en lieflijke toets van pastelkleurige bloesems. Een kleine bron langs het wandelpad verandert tijdens de hete zomerdagen in een zwemvijvertje voor de kids van Dana Village.
Op de terugweg, richting kleine moskee waar de wandeltocht begon, blijven de kleine, vervallen huisjes ons verbazen – niet altijd leegstaand, vaak nog bewoond, met een dikke tapijt als voordeur, een klein lampje als verlichting, een roestige bank als zitplek. Een herder met opgezadelde ezel loopt snel voorbij, klaar voor een tocht naar de velden met de schapen en de geiten. Andere schaapjes staan warm en dicht bij elkaar in de stal en een nieuwsgierige ezel komt even in de deuropening kijken … het dagdagelijkse leven in Dana is sinds Bijbelse tijden nauwelijks veranderd.
Voor een adembenemend zicht op de wadi moet je aan het andere eind van het dorpje zijn, waar ook de kleine workshop en de giftshop is met lokaal gemaakte sieraden en natuurproducten zoals jam en kruiden. Daar, op dat terras, heb je behoorlijk spectaculaire views en lijkt het of Dana Village elk moment over de steile klif in de afgrond kan verdwijnen.
En zoals jammer genoeg voorspeld, maar gelukkig net binnen voor een (alweer) zalige lunch, breekt de storm los met felle wind, hagel en stortregen. Het wordt een vertrek uit Dana richting Petra in mineur en een namiddag die letterlijk in het water valt en door de wind weggeblazen wordt. Een bezoek aan het bekende kasteel van Shobak kan helaas niet doorgaan want de smalle weg naar boven is afgesloten en het kruisvaarderskasteel op de berg wordt herleid tot één enkele foto.
Gelukkig is het verblijf in Dana er eentje om niet meer te vergeten. Want Dana … dat is een authentiek Jordaans stukje beleving, een beleving die veraf staat van de vorige dagen en het Jordanië van de historische kastelen en burchten en de antieke Romeinse ruïnes. Dit is een beleving van mens en natuur in perfecte harmonie. Dus zeker op je reisprogramma zetten!
Info en boeking: Dana.Hotel@yahoo.com (geen website, wel een facebookpagina @DanaHotelJordan)
Adres: Dana Village – Dana Nature Reserve – 66666 Dana
Hoe geraak je er: komende van al-Karak, de King's Highway (route 35) volgen richting al-Tafilah en net voor al-Qadisiyya de afslag naar Dana Village nemen.
Goed om weten: voorzie warme kleding, een regenjas en stevige schoenen. Ga niet wandelen zonder gids want je kan in dit natuurgebied hopeloos verdwalen!
En nog even dit: de wandelroute van Dana naar Petra (een deel van The Jordan Trail) is in 2018 uitgekozen door National Geographic als één van de “must do” wandeltochten in de wereld.
Reactie plaatsen
Reacties
Weer eens mooi geschreven, metgiede foto's erbij. Bedankt!
Heerlijk om te lezen en alzo deze reis te mogen herbeleven. Alles levensecht beschreven en mooi gelardeerd met prachtige foto's. Een trip om nooit te vergeten. Bedankt Bernadette.