Als klein meisje had ik, tijdens de vakanties aan zee, telkens weer dezelfde droom! Ooit zou ik, langs het water en over het strand en door de duinen, de hele kust afstappen. Die eindeloos kronkelende lijn waar de golven het zand aanraken, spreekt nog steeds tot de verbeelding en die droom van ‘mijn 8-jarige ik’ heeft dan ook een eeuwigheid op een lijstje gestaan tot die dag in mei en de vraag van wandelkleindochter of ik zin had de kustroute te lopen. Van droom naar werkelijkheid in 3 stapdagen van De Panne naar Knokke.
Zo’n meerdaagse wandeltocht vraagt uiteraard enige voorbereiding vooraf. Van een datum vastleggen tot de route uitstippelen (met de handige app van ‘Wandelknooppunt’), overnachtingen boeken en vervoer regelen naar het beginpunt. Het worden 3 dagen onder de noemer ‘studentenbudget-vriendelijk’ en dat betekent: rugzak inpakken met het allernoodzakelijkste (geen bagagevervoer deze keer, we zijn zelf de pakezeltjes), tentje en slaapmatje en slaapzak mee, wandelschoenen aan en klaar voor de eerste etappe die ons van De Panne naar Westende brengt.
🚶 DE PANNE
De taxi-van-dienst (bedankt, lieve dochter!) zet ons op een frisse juni-ochtend om half negen af aan de parking van Natuurreservaat De Westhoek in De Panne. Weersvoorspelling: droog maar bewolkt met een streepje zon, matige tot vrij krachtige wind, 17 graden. Klinkt goed!
Een stukje betonbaan, een voetpad door de duinen en dan, niet te beschrijven en adembenemend mooi: dat eerste zicht op het (compleet) verlaten strand, de terugtrekkende zee die getijdenpoeltjes en waterstroompjes achterlaat, de witte kraagjes van de golven, het alle-tinten-blauwe water en de ijle bewolkte lucht erboven. Dat unieke 180 graden lege landschap, zonder begin of einde … we worden er eerbiedig stil van!
Ons echte wandelbeginpunt ligt een paar honderd meter verder, richting Frankrijk: het Westerpunt. Een niet te missen, opvallend knappe betonnen constructie die, als een zwevende trap, strand en lucht en zee met elkaar verbindt. Trede per trede de hoogte in word je beloond met een fantastisch uitzicht over de omgeving. Die paar extra stappen dik waard!
Terug naar knooppunt 2 want daar begint onze kustwandelroute. Keurig aangegeven met een rechthoekig bord met het knooppuntnummer en een richtingpijl. Verdwalen is bijna onmogelijk en anders blijf je gewoon de 67 km lange kustlijn volgen.
Jammer van de lelijke hoogbouw die de schoonheid van de duinen veranderden in een stenen woud van alsmaar hogere muren. Gelukkig valt er nog genoeg duin en groen en kunst te bewonderen en vergeet het strand en de zee niet die heerlijk tijdloos zijn. Net als De Drie Wijsneuzen, die vanop hun hoge sokkel in het zand, streng en stroef, elk een andere kant opkijken. Onderdeel van het permanente beeldenpark Beaufort aan de Belgische Kust, zorgt het monumentale kunstwerk voor een verrassende ontmoeting.
🚶KOKSIJDE
Een lange rij witte strandhuisjes, een stukje nostalgie, roept herinneringen op aan lang geleden uitstapjes aan zee, aan emmertjes en schepjes en zandkastelen, aan smeltende ijsjes en plakkerige boules de Berlin.
Richting Koksijde-Bad lopen we nog altijd op het strand, nog altijd langs de golven en nog altijd met ferme tegenwind. In combinatie met de zachte ondergrond voelt het wandelen eerder aan als serieus hard werken en niet als een vrolijke plezieruitstap.
We ruilen het zand voor een stukje Zeedijk en dat doet deugd aan de voeten. Aan knooppunt 46 is een bankje een welkome stop voor een snack en een drankje. Achter ons een merkwaardig monument? klimtoren? bizarre toegang tot een parking? Niks van dat alles. Ook deze creatie met de mooie naam Aqua Scivolo of waterglijbaan behoort tot de permanente collectie van het kunstfestival Beaufort dat elke 3 jaar naar de kust komt. Het infobord meldt dat de kunstenaars het idee voor hun installatie vonden in de ruïnes van de vroegere Abdij van Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen. Die archeologische site ligt op amper 1 km van het strand en de dijk van Koksijde. Het grondplan van de vroegere abdijkerk werd in een doorzichtige stalen vorm gegoten en rechtop gezet. Een eerbetoon aan een van de grootste en invloedrijkste abdijen van Vlaanderen in de 12e eeuw.
Omdat het zo prettig stapt en de wind een stuk minder voelbaar is, blijven we een tijdje op de Zeedijk. En daar is het volgende Beaufortwerk al. We kijken naar een wonderlijk betonrooster met kleine en grotere vakjes. Wat is/was de bedoeling van de kunstenaar? Een open raam naar de zee aan de ene kant, een zicht op de appartementsgebouwen aan de andere kant? We snappen met geen mogelijkheid wat deze abstracte schepping moet voorstellen! Enig opzoekwerk leert ons dat het een toetsenbord zonder toetsen symboliseert met de sprekende naam All the words in the world. Wij zien geen woorden maar beelden als in een ouderwetse viewmaster.
Van de dijk naar het strand, van het strand naar de dijk, die afwisseling maakt de tocht een stuk leuker. Voetstappen in het zand, een verdwaalde zeeraket, een mosgroene golfbreker, witte schuimkopjes op een veelkleurige zee maar ook een lange rij saaie blokkendozen op de brede boulevard. Het groen en geel en blauw en rood van de speeltuigjes lacht vrolijk naar de grijze eentonige gebouwen.
Wat een verademing even verderop aan knooppunt 56 waar de natuur in de vorm van de Schipgatduinen op de eerste rij zit. Geen dijk, geen beton, de duinen beginnen waar het strand eindigt. Op die scheidingslijn staat het metershoge Beaufortbeeld The Herring, de haring of de vis, symbool van het leven dat de zee als een moeder aan haar kinderen geeft. La mer en la mère, de zee en de moeder, een spiritueel doordenkertje stevig verankerd in het zand.
En al dat zand hebben we helemaal voor ons alleen. Zo ver we kunnen kijken, geen levende ziel te bekennen, alleen 2 kitesurfers op het water, voortgedreven over de golven door de stevige wind.
🚶 OOSTDUINKERKE
Daar dient de volgende kustgemeente zich al aan met een speelse verzameling hoepels, vliegers en een felblauwe opblaasinktvis, een knipoog naar de strandspeeltjes van vroeger en nu. Minder leuk: de natuur is hier de verliezende partij en waar ooit de fraaie duinen het landschap bepaalden kijken we nu naar een ellenlang snoer van kustappartementen. Aan de linkerkant wordt ons zicht op zee door niks verstoord. En dat is genieten, met de wind in ons haar en de ruisende golven in onze oren. Uitwaaien noemen ze dat! Een instant vakantiegevoel noem ik dat!
We blijven zo dicht mogelijk langs de waterlijn, over harde zandribbels die best lastig stappen en over minuscule schelpenresten waar af en toe een echte schat in te vinden is, van zachtroze nonnetjes tot prachtig gevormde alikruiken. Geen Beaufortbeelden op dit deel van de route, de kunstwerken liggen in het zand aan onze voeten.
Al dat wandelen én de gezonde zeelucht doet ons een hongertje krijgen en dat betekent lunch. De brede en gezellige strandpromenade van Nieuwpoort-Bad met zijn overdekte zitbanken is daar de perfecte plaats voor. De bokes met roerei smaken verrukkelijk, de benen krijgen wat rust en de gele bloemen van het duinkruiskruid geven kleur aan de omgeving.
🚶 NIEUWPOORT
De enige kustgemeente tot nu toe waar het een beetje druk is, waar toeristen en locals een ‘terrasje doen’ en souvenirwinkels en gocartsverhuur open zijn. En wij? Wij gaan onvermoeibaar rechtdoor, over de Nieuwpoortse Zeedijk, langs vakantiecentrum De Barkentijn, een 100 jaar oud schitterend voorbeeld van de belle-époquestijl, langs het stille reuzenrad en het gebouw van het loodswezen (nu museum, exporuimte en restaurant) om gestopt te worden door de onoverbrugbare havengeul.
We zullen het geweten hebben aan knooppunt 85: de veerboot, die ons naar de overkant van de havengeul moet brengen, vaart enkel in het weekend, op feestdagen en tijdens de schoolvakanties. En vandaag is een doodgewone normale woensdag. Het wordt een omweggetje van 3 km over de houten Havengeulpromenade en de Paul Orbanpromenade, een blijkbaar erg populaire wandeling gezien de drukte. Toch is het fijn en lekker ontspannend dat slenteren langs de IJzermonding, de groene parken, de Oude en de Nieuwe Jachthaven en langs heel wat bezienswaardigheden. Efkes de toerist uithangen en een portie cultuur meepikken in wat haast een openluchtmuseum is!
Een houten beeldhouwwerk op een paal in de vaargeul verwijst naar het 19e-eeuwse studentenlied van Rodenbach: 'Vliegt de Blauwvoet? Storm op zee'.
Een indrukwekkende beeldengroep in beton stelt La Familia Obrero of het arbeidersgezin voor. Een sterk staaltje van het brutalisme, massief en imposant en van een pure eenvoud, dit beeld uit de permanente Beaufortcollectie.
In het Prins Mauritspark wordt dan weer de Slag bij Nieuwpoort in 1600 herdacht toen Maurits van Nassau de Spanjaarden versloeg. Geen oorlogsmonument, het bronzen standbeeld van de Prins van Oranje is een lofzang voor een volk dat vocht voor zijn idealen.
Het Maritiem Park wordt versierd door de Godin van de Wind, uitkijkend over de zee, wachtend op iemand, dromend van verre oorden … je fantasie mag verder aanvullen.
Aan de Kromme Hoek, een schiereiland tussen de Oude Jachthaven en de IJzer, missen we bijna Le Vent Souffle Où Il Veut, een kleurig Beaufortkunstwerk bestaande uit 100 vlaggenmasten met 100 windzakken in alle kleuren van de regenboog. Een geweldig schouwspel als er een flinke wind staat!
Plezierboten groot en klein en De Poolreiziger, een hulde aan Dixie Dansercoer, geboren in Nieuwpoort en bekend van zijn poolexpedities. Eenzaam en alleen hoog op een stelling van roestig staal trekt hij door sneeuw en ijs met enkel zijn slede als gezelschap.
Het houten wandelpad verandert in een wandel- en fietsweg van rode klinkers met als toeristische attractie de Nieuwpoortbankboei, ooit drijvend voor de kust nu verbouwd tot uitkijktoren omringd door picknickbankjes en een infohokje.
Via het Kattesas (beschermd monument uit de 18e eeuw), de Handelskaai, de botenwerkplaatsen en de N86 Surcouf (de bekendste vissersboot van Nieuwpoort) komen we aan de Vismijn met zijn karakteristieke hoge toren. Nieuwpoort, dat is vis en garnalen en ze komen hier recht uit zee, verser dan vers. Aan de Visserskaai liggen de vissersboten te wachten op de volgende nachtelijke afvaart.
Zonder veerdienst is de enige manier om aan de overkant van de IJzer te komen via de drukke Langbrug. Het ronde open Koning Albert I-monument is als een baken aan de oevers van de rivier, een herinnering aan WO I en de gesneuvelde soldaten in de achterliggende polders.
🚶 WESTENDE
Knooppunten volgen heeft geen zin meer, ons lijstje is in de war nu we de veerboot niet namen. De laatste 3,5 km volgen we simpelweg de Kustweg en dan een paar keer rechts, een paar keer links, langs de dorpsstraatjes van Lombardsijde om tenslotte te eindigen aan de achterkant van onze logeerplek: Kompas Camping Westende. De echte ingang bevindt zich 400 meter verder maar na 21 km stappen zijn bordjes lezen blijkbaar een ingewikkeld iets.
Receptie gevonden, tentplaats en info over ontbijtservice en automatenshop gekregen en dan begint het echte avontuur: hoe krijg je een tent opgezet met eentje zonder kampeerervaring en de felle wind als spelbreker? Wonder boven wonder, het lukt! Niet helemaal vlekkeloos maar wegwaaien zal dat ding niet. Spulletjes uitpakken, slaapmatje en slaapzak klaargelegd, slippers aan en dan tijd voor de belangrijke dingen na een staptocht: ontbijt reserveren voor morgenvroeg, frisse douche nemen en avondmaal versieren.
Dat laatste blijkt niet zo eenvoudig. Half juni is omwille van het koude en natte voorjaar nog geen hoogseizoen en daarbij is het restaurant op de camping in renovatiemodus. Omdat we niet meteen aan het drukste deel van de kust zitten, is de surfclub de dichtste eetgelegenheid. Alweer goed voor een extra tochtje van 20 minuten. Dat vergeten we meteen bij het zien van de smakelijke bordjes en het schone uitzicht.
Een perfecte afsluiter van onze eerste wandeldag!
PRAKTISCHE INFO
** Route uitstippelen: https://www.wandelknooppunt.be/nl-be
** Tent, slaapmatjes en slaapzakken: bij A.S. Adventure (https://www.asadventure.com/nl)
** Beginpunt: Westerpunt – De Panne (toegang via de Schuilhavenlaan nr. 2)
** Overnachting: Kompas Camping Westende (adres: Bassevillestraat 141- 8434 Westende)
** Uit eten: Surfclub De Kwinte (adres: Koning Ridderdijk 100/90 - 8434 Westende)
** Havengeul Nieuwpoort: uurregeling veerdienst op http://www.welkombijvloot.be/uurregeling-veerdienst-nieuwpoort
Reactie plaatsen
Reacties